προπαροξύτονος
Ancient Greek
Etymology
From προ- (pro-, “before”) + πᾰροξῠ́τονος (paroxútonos).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.pa.rok.sý.to.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pro.pa.rokˈsy.to.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pro.pa.rokˈsy.to.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pro.pa.rokˈsy.to.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pro.pa.rokˈsi.to.nos/
Adjective
προπᾰροξῠ́τονος • (proparoxútonos) m or f (neuter προπᾰροξῠ́τονον); second declension
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | προπᾰροξῠ́τονος proparoxútonos |
προπᾰροξῠ́τονον proparoxútonon |
προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō |
προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō |
προπᾰροξῠ́τονοι proparoxútonoi |
προπᾰροξῠ́τονᾰ proparoxútona | ||||||||
Genitive | προπᾰροξῠτόνου proparoxutónou |
προπᾰροξῠτόνου proparoxutónou |
προπᾰροξῠτόνοιν proparoxutónoin |
προπᾰροξῠτόνοιν proparoxutónoin |
προπᾰροξῠτόνων proparoxutónōn |
προπᾰροξῠτόνων proparoxutónōn | ||||||||
Dative | προπᾰροξῠτόνῳ proparoxutónōi |
προπᾰροξῠτόνῳ proparoxutónōi |
προπᾰροξῠτόνοιν proparoxutónoin |
προπᾰροξῠτόνοιν proparoxutónoin |
προπᾰροξῠτόνοις proparoxutónois |
προπᾰροξῠτόνοις proparoxutónois | ||||||||
Accusative | προπᾰροξῠ́τονον proparoxútonon |
προπᾰροξῠ́τονον proparoxútonon |
προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō |
προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō |
προπᾰροξῠτόνους proparoxutónous |
προπᾰροξῠ́τονᾰ proparoxútona | ||||||||
Vocative | προπᾰροξῠ́τονε proparoxútone |
προπᾰροξῠ́τονον proparoxútonon |
προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō |
προπᾰροξῠτόνω proparoxutónō |
προπᾰροξῠ́τονοι proparoxútonoi |
προπᾰροξῠ́τονᾰ proparoxútona | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προπᾰροξῠτόνως proparoxutónōs |
προπᾰροξῠτονώτερος proparoxutonṓteros |
προπᾰροξῠτονώτᾰτος proparoxutonṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
See also
- βᾰρῠ́τονος (barútonos)
References
- προπαροξύτονος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- προπαροξύτονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
Etymology
From Ancient Greek.
Adjective
προπαροξύτονος • (proparoxýtonos) m (feminine προπαροξύτονη, neuter προπαροξύτονο)
- (grammar, linguistics) proparoxytone, (of a word) having a stressed antepenultimate
Declension
declension of προπαροξύτονος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | προπαροξύτονος | προπαροξύτονη | προπαροξύτονο | προπαροξύτονοι | προπαροξύτονες | προπαροξύτονα |
genitive | προπαροξύτονου | προπαροξύτονης | προπαροξύτονου | προπαροξύτονων | προπαροξύτονων | προπαροξύτονων |
accusative | προπαροξύτονο | προπαροξύτονη | προπαροξύτονο | προπαροξύτονους | προπαροξύτονες | προπαροξύτονα |
vocative | προπαροξύτονε | προπαροξύτονη | προπαροξύτονο | προπαροξύτονοι | προπαροξύτονες | προπαροξύτονα |
See also
- βαρύτονος (varýtonos, “barytone”)
- οξύτονος (oxýtonos, “oxytone”)
- παροξύτονος (paroxýtonos, “paroxytone”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.