πρωτόγονος
Greek
Etymology
From Ancient Greek πρωτόγονος (prōtógonos), equivalent to πρωτό- (protó-, “first”) + γόνος (gónos, “offspring”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾoˈtoɣonos/
- Hyphenation: πρω‧τό‧γο‧νος
Adjective
πρωτόγονος • (protógonos) m (feminine πρωτόγονη, neuter πρωτόγονο)
- primitive, savage, barbaric
- uncivilised, uncultivated
- (as a noun) savage, primitive person
Declension
declension of πρωτόγονος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | πρωτόγονος | πρωτόγονη | πρωτόγονο | πρωτόγονοι | πρωτόγονες | πρωτόγονα |
| genitive | πρωτόγονου | πρωτόγονης | πρωτόγονου | πρωτόγονων | πρωτόγονων | πρωτόγονων |
| accusative | πρωτόγονο | πρωτόγονη | πρωτόγονο | πρωτόγονους | πρωτόγονες | πρωτόγονα |
| vocative | πρωτόγονε | πρωτόγονη | πρωτόγονο | πρωτόγονοι | πρωτόγονες | πρωτόγονα |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.