πρόλογος

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ λόγος (lógos, “speech”).

Pronunciation
 

Noun

πρόλογος • (prólogos) m (genitive προλόγου); second declension

  1. the prologue of a play
  2. one who recites the above
  3. the introduction of a speech
  4. (mathematics) the antecedent, in ratios in which the first number is the largest

Inflection
Second declension of ὁ πρόλογος; τοῦ προλόγου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ πρόλογος
ho prólogos		 τὼ προλόγω
tṑ prológō		 οἱ πρόλογοι
hoi prólogoi
Genitive τοῦ προλόγου
toû prológou		 τοῖν προλόγοιν
toîn prológoin		 τῶν προλόγων
tôn prológōn
Dative τῷ προλόγῳ
tôi prológōi		 τοῖν προλόγοιν
toîn prológoin		 τοῖς προλόγοις
toîs prológois
Accusative τὸν πρόλογον
tòn prólogon		 τὼ προλόγω
tṑ prológō		 τοὺς προλόγους
toùs prológous
Vocative πρόλογε
próloge		 προλόγω
prológō		 πρόλογοι
prólogoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Further reading
  • πρόλογος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • πρόλογος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.

Greek

Noun

πρόλογος • (prólogos) m

  1. prologue

Declension
declension of πρόλογος
singular plural
nominative πρόλογος • πρόλογοι •
genitive προλόγου • προλόγων •
accusative πρόλογο • προλόγους •
vocative πρόλογε • πρόλογοι •
  • προλογίζω (prologízo)
  • προλογικός (prologikós)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.