πτόλις

Ancient Greek

πτόλῐς • (ptólis) f (genitive πτόλῐος); third declension

Third declension of πτόλῐς; πτόλῐος (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	πτόλῐς ptólis	πτόλῐε ptólie	πτόλῐες / πτόληες ptólies / ptólēes
Genitive	πτόλῐος / πτόληος ptólios / ptólēos	πτολῐ́οιῐν ptolíoiin	πτολῐ́ων ptolíōn
Dative	πτόλεϊ ptóleï	πτολῐ́οιῐν ptolíoiin	πτολῐ́εσσῐ / πτολῐ́εσσῐν / πτόλεσῐ / πτόλεσῐν / πτόλῐσῐ / πτόλῐσῐν ptolíessi(n) / ptólesi(n) / ptólisi(n)
Accusative	πτόλῐν ptólin	πτόλῐε ptólie	πτόλῐᾰς / πτόληᾰς / πτόλῑς ptólias / ptólēas / ptólīs
Vocative	πτόλῐ ptóli	πτόλῐε ptólie	πτόλῐες / πτόληες ptólies / ptólēes
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.