σέλαχος

Ancient Greek

Etymology

The formation resembles στέλεχος (stélekhos), τάριχος (tárikhos) and τέμαχος (témakhos). Connected with σέλας (sélas, “light, glow, beam”) already by Galen, because of the phosphorescent light of certain cartilaginous fishes; yet the suffix "-αχ-" may point to a Pre-Greek origin. The old connection with Proto-Germanic *selhaz (“seal”) is untenable.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sé.la.kʰos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsɛ.la.kʰos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈse.la.xos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈse.la.xos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈse.la.xos/

Noun

σέλᾰχος • (sélakhos) n (genitive σελᾰ́χους); third declension

cartilaginous fish

Inflection

Third declension of τὸ σέλᾰχος; τοῦ σελᾰ́χους (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σέλᾰχος tò sélakhos	τὼ σελᾰ́χει tṑ selákhei	τᾰ̀ σελᾰ́χη tà selákhē
Genitive	τοῦ σελᾰ́χους toû selákhous	τοῖν σελᾰχοῖν toîn selakhoîn	τῶν σελᾰχῶν tôn selakhôn
Dative	τῷ σελᾰ́χει tôi selákhei	τοῖν σελᾰχοῖν toîn selakhoîn	τοῖς σελᾰ́χεσῐ / σελᾰ́χεσῐν toîs selákhesi(n)
Accusative	τὸ σέλᾰχος tò sélakhos	τὼ σελᾰ́χει tṑ selákhei	τᾰ̀ σελᾰ́χη tà selákhē
Vocative	σέλᾰχος sélakhos	σελᾰ́χει selákhei	σελᾰ́χη selákhē
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

σελάχιον (selákhion)
σελάχιος (selákhios)
σελαχώδης (selakhṓdēs)

References

σέλαχος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
σέλαχος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.