σούσινος

Ancient Greek

Etymology

From σοῦσον (soûson, “lily”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sǒː.si.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsu.si.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsu.si.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsu.si.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsu.si.nos/

Adjective

σούσῐνος • (soúsinos) m (feminine σουσῐ́νη, neuter σούσῐνον); first/second declension

of lilies

Inflection

First and second declension of σούσῐνος; σουσῐ́νη; σούσῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σούσῐνος soúsinos	σουσῐ́νη sousínē	σούσῐνον soúsinon	σουσῐ́νω sousínō	σουσῐ́νᾱ sousínā	σουσῐ́νω sousínō	σούσῐνοι soúsinoi	σούσῐναι soúsinai	σούσῐνᾰ soúsina
Genitive	σουσῐ́νου sousínou	σουσῐ́νης sousínēs	σουσῐ́νου sousínou	σουσῐ́νοιν sousínoin	σουσῐ́ναιν sousínain	σουσῐ́νοιν sousínoin	σουσῐ́νων sousínōn	σουσῐ́νων sousínōn	σουσῐ́νων sousínōn
Dative	σουσῐ́νῳ sousínōi	σουσῐ́νῃ sousínēi	σουσῐ́νῳ sousínōi	σουσῐ́νοιν sousínoin	σουσῐ́ναιν sousínain	σουσῐ́νοιν sousínoin	σουσῐ́νοις sousínois	σουσῐ́ναις sousínais	σουσῐ́νοις sousínois
Accusative	σούσῐνον soúsinon	σουσῐ́νην sousínēn	σούσῐνον soúsinon	σουσῐ́νω sousínō	σουσῐ́νᾱ sousínā	σουσῐ́νω sousínō	σουσῐ́νους sousínous	σουσῐ́νᾱς sousínās	σούσῐνᾰ soúsina
Vocative	σούσῐνε soúsine	σουσῐ́νη sousínē	σούσῐνον soúsinon	σουσῐ́νω sousínō	σουσῐ́νᾱ sousínā	σουσῐ́νω sousínō	σούσῐνοι soúsinoi	σούσῐναι soúsinai	σούσῐνᾰ soúsina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σουσῐ́νως sousínōs			σουσῐνώτερος sousinṓteros			σουσῐνώτᾰτος sousinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.