σπάταλος

Ancient Greek

Furnée convincingly connects βάταλος (bátalos, “catamite”), so the word is Pre-Greek.

σπάταλος • (spátalos) m or f (neuter σπάταλον); second declension

Second declension of σπάταλος; σπάταλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	σπάταλος spátalos	σπάταλον spátalon	σπατάλω spatálō	σπατάλω spatálō	σπάταλοι spátaloi	σπάταλᾰ spátala
Genitive	σπατάλου spatálou	σπατάλου spatálou	σπατάλοιν spatáloin	σπατάλοιν spatáloin	σπατάλων spatálōn	σπατάλων spatálōn
Dative	σπατάλῳ spatálōi	σπατάλῳ spatálōi	σπατάλοιν spatáloin	σπατάλοιν spatáloin	σπατάλοις spatálois	σπατάλοις spatálois
Accusative	σπάταλον spátalon	σπάταλον spátalon	σπατάλω spatálō	σπατάλω spatálō	σπατάλους spatálous	σπάταλᾰ spátala
Vocative	σπάταλε spátale	σπάταλον spátalon	σπατάλω spatálō	σπατάλω spatálō	σπάταλοι spátaloi	σπάταλᾰ spátala
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	σπατάλως spatálōs		σπαταλότερος spatalóteros		σπαταλότᾰτος spatalótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.