σφαγή

Greek

Etymology

From Ancient Greek σφαγή (sphagḗ, “slaughter”).

Noun

σφαγή • (sfagí) f (plural σφαγές)

  1. slaughter (of many animals)
  2. massacre (mass killing)

Declension
declension of σφαγή
singular plural
nominative σφαγή • σφαγές •
genitive σφαγής • σφαγών •
accusative σφαγή • σφαγές •
vocative σφαγή • σφαγές •
  • σφαγέας m (sfagéas)
  • σφαγείο n (sfageío)
  • σφαγιάζω (sfagiázo)
  • σφαγιασθείς m (sfagiastheís), σφαγιασθείσα f (sfagiastheísa), σφαγιασθέν n (sfagiasthén)
  • σφαγιασμός (sfagiasmós)
  • σφαγιαστής m (sfagiastís), σφαγιάστρια f (sfagiástria)
  • σφάγιο n (sfágio)
  • σφαγίτιδα f (sfagítida)
  • σφάζω (sfázo)
  • σφάξιμο n (sfáximo)
  • σφαχτάρι n (sfachtári)
  • σφάχτης m (sfáchtis)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.