σύνθεσις

Ancient Greek

From σῠντῐ́θημῐ (suntíthēmi) +‎ -σῐς (-sis).

σῠ́νθεσῐς • (súnthesis) f (genitive σῠνθέσεως); third declension

Third declension of ἡ σῠ́νθεσῐς; τῆς σῠνθέσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σῠ́νθεσῐς hē súnthesis	τὼ σῠνθέσει tṑ sunthései	αἱ σῠνθέσεις hai sunthéseis
Genitive	τῆς σῠνθέσεως tês sunthéseōs	τοῖν σῠνθεσέοιν toîn suntheséoin	τῶν σῠνθέσεων tôn sunthéseōn
Dative	τῇ σῠνθέσει têi sunthései	τοῖν σῠνθεσέοιν toîn suntheséoin	ταῖς σῠνθέσεσῐ / σῠνθέσεσῐν taîs sunthésesi(n)
Accusative	τὴν σῠ́νθεσῐν tḕn súnthesin	τὼ σῠνθέσει tṑ sunthései	τᾱ̀ς σῠνθέσεις tā̀s sunthéseis
Vocative	σῠ́νθεσῐ súnthesi	σῠνθέσει sunthései	σῠνθέσεις sunthéseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek: σύνθεση (sýnthesi)
→ Latin: synthesis
- English: synthesis
- French: synthèse
- Russian: си́нтез m (síntez)