υπουργός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑπουργός (hupourgós, “servant, helper”), from ὑπό (hupó, “under”) + ἔργον (ἔrgon, “work”). The modern sense is a semantic loan from Italian ministro.

Pronunciation

IPA^(key): /ipuɾˈɣos/
Hyphenation: υ‧πουρ‧γός

Noun

υπουργός • (ypourgós) m or f (plural υπουργοί)

(government) minister, secretary (politician who heads a ministry or department)
Ο υπουργός' υγείας παραιτήθηκε μετά το σκάνδαλο. ― O ypourgós' ygeías paraitíthike metá to skándalo. ― The health minister resigned after the scandal.

Declension

declension of υπουργός

	singular	plural
nominative	υπουργός •	υπουργοί •
genitive	υπουργού •	υπουργών •
accusative	υπουργό •	υπουργούς •
vocative	υπουργέ •	υπουργοί •

Synonyms

υπουργίνα f (ypourgína, “female minister”) (colloquial)

Derived terms

υπουργείο n (ypourgeío, “ministry, department”)
υπουργία f (ypourgía, “ministry”)
υπουργικός (ypourgikós, “ministerial”)
πρωθυπουργός m (prothypourgós, “prime minister”)
υφυπουργός m (yfypourgós, “deputy minister, undersecretary”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.