φρίσσω

Ancient Greek

Alternative forms
  • φρίττω (phríttō) – Attic

Pronunciation
 

Verb

φρίσσω • (phríssō)

  1. to be rough
  2. to shiver, shudder, tremble
    • New Testament, Epistle of James 2:19:
      σὺ πιστεύεις ὅτι εἷς ἐστιν ὁ θεός; καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσιν καὶ φρίσσουσιν.
      sù pisteúeis hóti heîs estin ho theós? kalôs poieîs; kaì tà daimónia pisteúousin kaì phríssousin.
      Thou believest that there is one God; thou doest well: the devils also believe, and tremble.

Conjugation
   Present: φρῐ́σσω, φρῐ́σσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρῐ́σσω φρῐ́σσεις φρῐ́σσει φρῐ́σσετον φρῐ́σσετον φρῐ́σσομεν φρῐ́σσετε φρῐ́σσουσῐ(ν)
subjunctive φρῐ́σσω φρῐ́σσῃς φρῐ́σσῃ φρῐ́σσητον φρῐ́σσητον φρῐ́σσωμεν φρῐ́σσητε φρῐ́σσωσῐ(ν)
optative φρῐ́σσοιμῐ φρῐ́σσοις φρῐ́σσοι φρῐ́σσοιτον φρῐσσοίτην φρῐ́σσοιμεν φρῐ́σσοιτε φρῐ́σσοιεν
imperative   φρῐ́σσε φρῐσσέτω φρῐ́σσετον φρῐσσέτων   φρῐ́σσετε φρῐσσόντων
middle/
passive		 indicative φρῐ́σσομαι φρῐ́σσῃ,
φρῐ́σσει		 φρῐ́σσεται φρῐ́σσεσθον φρῐ́σσεσθον φρῐσσόμεθᾰ φρῐ́σσεσθε φρῐ́σσονται
subjunctive φρῐ́σσωμαι φρῐ́σσῃ φρῐ́σσηται φρῐ́σσησθον φρῐ́σσησθον φρῐσσώμεθᾰ φρῐ́σσησθε φρῐ́σσωνται
optative φρῐσσοίμην φρῐ́σσοιο φρῐ́σσοιτο φρῐ́σσοισθον φρῐσσοίσθην φρῐσσοίμεθᾰ φρῐ́σσοισθε φρῐ́σσοιντο
imperative   φρῐ́σσου φρῐσσέσθω φρῐ́σσεσθον φρῐσσέσθων   φρῐ́σσεσθε φρῐσσέσθων
active middle/passive
infinitive φρῐ́σσειν φρῐ́σσεσθαι
participle m φρῐ́σσων φρῐσσόμενος
f φρῐ́σσουσᾰ φρῐσσομένη
n φρῐ́σσον φρῐσσόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔφρῐσσον, ἐφρῐσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔφρῐσσον ἔφρῐσσες ἔφρῐσσε(ν) ἐφρῐ́σσετον ἐφρῐσσέτην ἐφρῐ́σσομεν ἐφρῐ́σσετε ἔφρῐσσον
middle/
passive		 indicative ἐφρῐσσόμην ἐφρῐ́σσου ἐφρῐ́σσετο ἐφρῐ́σσεσθον ἐφρῐσσέσθην ἐφρῐσσόμεθᾰ ἐφρῐ́σσεσθε ἐφρῐ́σσοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φρῐ́ξω, φρῐ́ξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρῐ́ξω φρῐ́ξεις φρῐ́ξει φρῐ́ξετον φρῐ́ξετον φρῐ́ξομεν φρῐ́ξετε φρῐ́ξουσῐ(ν)
optative φρῐ́ξοιμῐ φρῐ́ξοις φρῐ́ξοι φρῐ́ξοιτον φρῐξοίτην φρῐ́ξοιμεν φρῐ́ξοιτε φρῐ́ξοιεν
middle indicative φρῐ́ξομαι φρῐ́ξῃ,
φρῐ́ξει		 φρῐ́ξεται φρῐ́ξεσθον φρῐ́ξεσθον φρῐξόμεθᾰ φρῐ́ξεσθε φρῐ́ξονται
optative φρῐξοίμην φρῐ́ξοιο φρῐ́ξοιτο φρῐ́ξοισθον φρῐξοίσθην φρῐξοίμεθᾰ φρῐ́ξοισθε φρῐ́ξοιντο
active middle
infinitive φρῐ́ξειν φρῐ́ξεσθαι
participle m φρῐ́ξων φρῐξόμενος
f φρῐ́ξουσᾰ φρῐξομένη
n φρῐ́ξον φρῐξόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔφρῐξᾰ, ἐφρῐξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔφρῐξᾰ ἔφρῐξᾰς ἔφρῐξε(ν) ἐφρῐ́ξᾰτον ἐφρῐξᾰ́την ἐφρῐ́ξᾰμεν ἐφρῐ́ξᾰτε ἔφρῐξᾰν
subjunctive φρῐ́ξω φρῐ́ξῃς φρῐ́ξῃ φρῐ́ξητον φρῐ́ξητον φρῐ́ξωμεν φρῐ́ξητε φρῐ́ξωσῐ(ν)
optative φρῐ́ξαιμῐ φρῐ́ξειᾰς,
φρῐ́ξαις		 φρῐ́ξειε(ν),
φρῐ́ξαι		 φρῐ́ξαιτον φρῐξαίτην φρῐ́ξαιμεν φρῐ́ξαιτε φρῐ́ξειᾰν,
φρῐ́ξαιεν
imperative   φρῐ́ξον φρῐξᾰ́τω φρῐ́ξᾰτον φρῐξᾰ́των   φρῐ́ξᾰτε φρῐξᾰ́ντων
middle indicative ἐφρῐξᾰ́μην ἐφρῐ́ξω ἐφρῐ́ξᾰτο ἐφρῐ́ξᾰσθον ἐφρῐξᾰ́σθην ἐφρῐξᾰ́μεθᾰ ἐφρῐ́ξᾰσθε ἐφρῐ́ξᾰντο
subjunctive φρῐ́ξωμαι φρῐ́ξῃ φρῐ́ξηται φρῐ́ξησθον φρῐ́ξησθον φρῐξώμεθᾰ φρῐ́ξησθε φρῐ́ξωνται
optative φρῐξαίμην φρῐ́ξαιο φρῐ́ξαιτο φρῐ́ξαισθον φρῐξαίσθην φρῐξαίμεθᾰ φρῐ́ξαισθε φρῐ́ξαιντο
imperative   φρῐ́ξαι φρῐξᾰ́σθω φρῐ́ξᾰσθον φρῐξᾰ́σθων   φρῐ́ξᾰσθε φρῐξᾰ́σθων
active middle
infinitive φρῐ́ξαι φρῐ́ξᾰσθαι
participle m φρῐ́ξᾱς φρῐξᾰ́μενος
f φρῐ́ξᾱσᾰ φρῐξᾰμένη
n φρῐ́ξᾰν φρῐξᾰ́μενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέφρῑκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέφρῑκᾰ πέφρῑκᾰς πέφρῑκε(ν) πεφρῑ́κᾰτον πεφρῑ́κᾰτον πεφρῑ́κᾰμεν πεφρῑ́κᾰτε πεφρῑ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive πεφρῑ́κω πεφρῑ́κῃς πεφρῑ́κῃ πεφρῑ́κητον πεφρῑ́κητον πεφρῑ́κωμεν πεφρῑ́κητε πεφρῑ́κωσῐ(ν)
optative πεφρῑ́κοιμῐ,
πεφρῑκοίην		 πεφρῑ́κοις,
πεφρῑκοίης		 πεφρῑ́κοι,
πεφρῑκοίη		 πεφρῑ́κοιτον πεφρῑκοίτην πεφρῑ́κοιμεν πεφρῑ́κοιτε πεφρῑ́κοιεν
imperative   πέφρῑκε πεφρῑκέτω πεφρῑ́κετον πεφρῑκέτων   πεφρῑ́κετε πεφρῑκόντων
active
infinitive πεφρῑκέναι
participle m πεφρῑκώς
f πεφρῑκυῖᾰ
n πεφρῑκός
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεφρῑ́κειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεφρῑ́κειν,
ἐπεφρῑ́κη		 ἐπεφρῑ́κεις,
ἐπεφρῑ́κης		 ἐπεφρῑ́κει(ν) ἐπεφρῑ́κετον ἐπεφρῑκέτην ἐπεφρῑ́κεμεν ἐπεφρῑ́κετε ἐπεφρῑ́κεσᾰν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading
  • φρίσσω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • φρίσσω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • φρίσσω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.