йүнәлеш

Synchronously, йүнәл- (yünäl-, “to head toward, to make one's way toward”) +‎ -еш (-yeš).

The verbal stem ultimately derives from Proto-Turkic *jȫn (“side, direction”).

Cognate with Uzbek yo'nalish (“direction”).

• IPA^(key): [jʏnæˈlɪ̞ʃ]
• Hyphenation: йү‧нә‧леш

йүнәлеш • (yünäleš)

1. direction

   Төҙөләсәк юлдың ике йүнәлешендә лә һәр береһе дүртәр метр ике юл һыҙаты ҡаралған.

   Töðöläsäk yuldïñ ike yünälešendä lä här berehe dürtär metr ike yul hïðatï qaralğan.

   It is envisaged that in the road to be built, there will be two lanes in both directions, each four meters (wide).

   Уҡытыусы баланың һәр фекерен ихтирам итеп, уны тыңларға, йүнәлеш бирергә һәм үҫтерергә тейеш.

   Uqïtïwsï balanïñ här fekeren ixtiram itep, unï tïñlarğa, yünäleš birergä häm üθterergä teyeš.

   The teacher must respect the child's every thought, listen to it, give (it) a direction and develop it.

2. area of knowledge or art; branch, school
3. (linguistics) voice

   Ҡайтым йүнәлеше.

   Qaytïm yünäleše.

   Reflexive voice.

   Төшөм йүнәлеше.

   Töšöm yünäleše.

   Passive voice.

   Йөкмәтеү йүнәлеше.

   Yökmätew yünäleše.

   Causative voice.