ածանցուցանեմ
Old Armenian
Verb
ածանցուցանեմ • (acancʿucʿanem)
- (transitive) to cause to exist
- (transitive) to transfer from one condition to another
Conjugation
active
infinitive | ածանցուցանել (acancʿucʿanel) | participle | ածանցուցեալ (acancʿucʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | ածանցուց- (acancʿucʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ածանցուցանեմ (acancʿucʿanem) | ածանցուցանես (acancʿucʿanes) | ածանցուցանէ (acancʿucʿanē) | ածանցուցանեմք (acancʿucʿanemkʿ) | ածանցուցանէք (acancʿucʿanēkʿ) | ածանցուցանեն (acancʿucʿanen) | |
imperfect | ածանցուցանէի, ածանցուցանեի* (acancʿucʿanēi, acancʿucʿanei*) | ածանցուցանէիր, ածանցուցանեիր* (acancʿucʿanēir, acancʿucʿaneir*) | ածանցուցանէր (acancʿucʿanēr) | ածանցուցանէաք, ածանցուցանեաք* (acancʿucʿanēakʿ, acancʿucʿaneakʿ*) | ածանցուցանէիք, ածանցուցանեիք* (acancʿucʿanēikʿ, acancʿucʿaneikʿ*) | ածանցուցանէին, ածանցուցանեին* (acancʿucʿanēin, acancʿucʿanein*) | |
aorist | ածանցուցի (acancʿucʿi) | ածանցուցեր (acancʿucʿer) | ածանցոյց (acancʿoycʿ) | ածանցուցաք (acancʿucʿakʿ) | ածանցուցէք, ածանցուցիք (acancʿucʿēkʿ, acancʿucʿikʿ) | ածանցուցին (acancʿucʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ածանցուցանիցեմ (acancʿucʿanicʿem) | ածանցուցանիցես (acancʿucʿanicʿes) | ածանցուցանիցէ (acancʿucʿanicʿē) | ածանցուցանիցեմք (acancʿucʿanicʿemkʿ) | ածանցուցանիցէք (acancʿucʿanicʿēkʿ) | ածանցուցանիցեն (acancʿucʿanicʿen) | |
aorist | ածանցուցից (acancʿucʿicʿ) | ածանցուսցես (acancʿuscʿes) | ածանցուսցէ (acancʿuscʿē) | ածանցուսցուք (acancʿuscʿukʿ) | ածանցուսջիք (acancʿusǰikʿ) | ածանցուսցեն (acancʿuscʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ածանցո՛ (acancʿó) | — | — | ածանցուցէ՛ք (acancʿucʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | ածանցուսջի՛ր (acancʿusǰír) | — | — | ածանցուսջի՛ք (acancʿusǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ածանցուցաներ (mí acancʿucʿaner) | — | — | մի՛ ածանցուցանէք (mí acancʿucʿanēkʿ) | — | |
*rare |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ածանցուցանեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- J̌ahukyan, Geworg (1998), “-անց”, in Hin hayereni verǰacancʿneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʿ lezvi hamematakan kʿerakanutʿyan harcʿer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʿi, pages 5–48
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.