ամանամ
Old Armenian
Conjugation
mediopassive
| infinitive | ամանալ (amanal) | participle | ամացեալ (amacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ամացուցանեմ (amacʿucʿanem) | aorist stem | ամաց- (amacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամանամ (amanam) | ամանաս (amanas) | ամանայ (amanay) | ամանամք (amanamkʿ) | ամանայք (amanaykʿ) | ամանան (amanan) | |
| imperfect | ամանայի (amanayi) | ամանայիր (amanayir) | ամանայր (amanayr) | ամանայաք (amanayakʿ) | ամանայիք (amanayikʿ) | ամանային (amanayin) | |
| aorist | ամացայ (amacʿay) | ամացար (amacʿar) | ամացաւ (amacʿaw) | ամացաք (amacʿakʿ) | ամացայք (amacʿaykʿ) | ամացան (amacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամանայցիմ (amanaycʿim) | ամանայցիս (amanaycʿis) | ամանայցի (amanaycʿi) | ամանայցիմք (amanaycʿimkʿ) | ամանայցիք (amanaycʿikʿ) | ամանայցին (amanaycʿin) | |
| aorist | ամացայց (amacʿaycʿ) | ամասցիս (amascʿis) | ամասցի (amascʿi) | ամասցուք (amascʿukʿ) | ամասջիք (amasǰikʿ) | ամասցին (amascʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ամացի՛ր (amacʿír) | — | — | ամացարո՛ւք (amacʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ամասջի՛ր (amasǰír) | — | — | ամասջի՛ք (amasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ամանար (mí amanar) | — | — | մի՛ ամանայք (mí amanaykʿ) | — | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.