անգանեմ
Old Armenian
Conjugation
active
infinitive | անգանել (anganel) | participle | անգեալ (angeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | անգ- (ang-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | անգանեմ (anganem) | անգանես (anganes) | անգանէ (anganē) | անգանեմք (anganemkʿ) | անգանէք (anganēkʿ) | անգանեն (anganen) | |
imperfect | անգանէի, անգանեի* (anganēi, anganei*) | անգանէիր, անգանեիր* (anganēir, anganeir*) | անգանէր (anganēr) | անգանէաք, անգանեաք* (anganēakʿ, anganeakʿ*) | անգանէիք, անգանեիք* (anganēikʿ, anganeikʿ*) | անգանէին, անգանեին* (anganēin, anganein*) | |
aorist | անգի (angi) | անգեր (anger) | անգ (ang) | անգաք (angakʿ) | անգէք, անգիք (angēkʿ, angikʿ) | անգին (angin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | անգանիցեմ (anganicʿem) | անգանիցես (anganicʿes) | անգանիցէ (anganicʿē) | անգանիցեմք (anganicʿemkʿ) | անգանիցէք (anganicʿēkʿ) | անգանիցեն (anganicʿen) | |
aorist | անգից (angicʿ) | անգցես (angcʿes) | անգցէ (angcʿē) | անգցուք (angcʿukʿ) | անգջիք (angǰikʿ) | անգցեն (angcʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ա՛նգ (áng) | — | — | անգէ՛ք (angḗkʿ) | — | |
cohortative | — | անգջի՛ր (angǰír) | — | — | անգջի՛ք (angǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ անգաներ (mí anganer) | — | — | մի՛ անգանէք (mí anganēkʿ) | — | |
*rare |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “անգանեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.