գաղթեմ

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From գաղութ (gałutʿ).

Verb

գաղթեմ (gałtʿem)

  1. (intransitive) to emigrate; to flee
  2. (transitive) to cause to migrate, to evacuate
    • 10–11th century, Stepʿanos Taronecʿi (Asołik), Tiezerakan Patmutʿiwn [Universal History] 3.5:
      Զայս ամենայն տեսեալ Գագկայ արծրունւոյ, որ էր առաջնորդ Յուսուփի՝ ի գիշերի միում փախուցեալ անկանի յաշխարհն Կորդուաց․ և զաշխարհն Վասպուրական գաղթէ յԱսորեստան []
      Zays amenayn teseal Gagkay arcrunwoy, or ēr aṙaǰnord Yusupʿi, i gišeri mium pʿaxucʿeal ankani yašxarhn Korduacʿ; ew zašxarhn Vaspurakan gałtʿē yAsorestan []

Conjugation

Descendants

Further reading

  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971), գաղութ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume I, 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page 505ab
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836), գաղթեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume I, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 524b
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), գաղթեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 109b
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.