ընդունել
Armenian
Etymology
From Old Armenian ընդունիմ (əndunim).
Verb
ընդունել • (əndunel)
- to receive, to take
- ընդունված է ― əndunvac ē ― it has been received or accepted (e.g., a notification, announcement, note
- to accept, to adopt
- ընդունված է ասել ― əndunvac ē asel ― it goes without saying, it has become accepted
- to acquire, to assume (a position, an office etc.)
- to admit (a mistake, etc.)
- to take for
- to receive (visitors)
Conjugation
conjugation (Eastern Armenian)
infinitive | ընդունել (əndunel) | imperfective converb | ընդունում (əndunum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | ընդունվել (əndunvel) | simultaneous converb | ընդունելիս (əndunelis) | ||||
causative | — | perfective converb | ընդունել (əndunel) | ||||
aorist stem | ընդուն- (əndun-) | future converb I | ընդունելու (əndunelu) | ||||
resultative participle | ընդունած (əndunac) | future converb II | ընդունելիք (əndunelikʿ) | ||||
subject participle | ընդունող (əndunoł) | connegative converb | ընդունի (ənduni) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | ընդունում եմ (əndunum em) | ընդունում ես (əndunum es) | ընդունում է (əndunum ē) | ընդունում ենք (əndunum enkʿ) | ընդունում եք (əndunum ekʿ) | ընդունում են (əndunum en) | |
imperfect | ընդունում էի (əndunum ēi) | ընդունում էիր (əndunum ēir) | ընդունում էր (əndunum ēr) | ընդունում էինք (əndunum ēinkʿ) | ընդունում էիք (əndunum ēikʿ) | ընդունում էին (əndunum ēin) | |
future | ընդունելու եմ (əndunelu em) | ընդունելու ես (əndunelu es) | ընդունելու է (əndunelu ē) | ընդունելու ենք (əndunelu enkʿ) | ընդունելու եք (əndunelu ekʿ) | ընդունելու են (əndunelu en) | |
future perfect | ընդունելու էի (əndunelu ēi) | ընդունելու էիր (əndunelu ēir) | ընդունելու էր (əndunelu ēr) | ընդունելու էինք (əndunelu ēinkʿ) | ընդունելու էիք (əndunelu ēikʿ) | ընդունելու էին (əndunelu ēin) | |
present perfect | ընդունել եմ (əndunel em) | ընդունել ես (əndunel es) | ընդունել է (əndunel ē) | ընդունել ենք (əndunel enkʿ) | ընդունել եք (əndunel ekʿ) | ընդունել են (əndunel en) | |
pluperfect | ընդունել էի (əndunel ēi) | ընդունել էիր (əndunel ēir) | ընդունել էր (əndunel ēr) | ընդունել էինք (əndunel ēinkʿ) | ընդունել էիք (əndunel ēikʿ) | ընդունել էին (əndunel ēin) | |
aorist | ընդունեցի, ընդունի* (əndunecʿi, ənduni*) | ընդունեցիր, ընդունիր* (əndunecʿir, əndunir*) | ընդունեց (əndunecʿ) | ընդունեցինք, ընդունինք* (əndunecʿinkʿ, ənduninkʿ*) | ընդունեցիք, ընդունիք* (əndunecʿikʿ, əndunikʿ*) | ընդունեցին, ընդունին* (əndunecʿin, əndunin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | ընդունեմ (əndunem) | ընդունես (əndunes) | ընդունի (ənduni) | ընդունենք (əndunenkʿ) | ընդունեք (əndunekʿ) | ընդունեն (əndunen) | |
future perfect | ընդունեի (əndunei) | ընդունեիր (ənduneir) | ընդուներ (ənduner) | ընդունեինք (ənduneinkʿ) | ընդունեիք (ənduneikʿ) | ընդունեին (əndunein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կընդունեմ (kəndunem) | կընդունես (kəndunes) | կընդունի (kənduni) | կընդունենք (kəndunenkʿ) | կընդունեք (kəndunekʿ) | կընդունեն (kəndunen) | |
future perfect | կընդունեի (kəndunei) | կընդունեիր (kənduneir) | կընդուներ (kənduner) | կընդունեինք (kənduneinkʿ) | կընդունեիք (kənduneikʿ) | կընդունեին (kəndunein) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | ընդունի՛ր, ընդունի՛* (əndunír, ənduní*) | — | — | ընդունե՛ք, ընդունեցե՛ք** (əndunékʿ, əndunecʿékʿ**) | — | ||
*colloquial **dated |
negative conjugation (Eastern Armenian)
infinitive | չընդունել (čʿəndunel) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
connegative converb | չընդունի (čʿənduni) | ||||||
resultative participle | չընդունած (čʿəndunac) | ||||||
subject participle | չընդունող (čʿəndunoł) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ ընդունում (čʿem əndunum) | չես ընդունում (čʿes əndunum) | չի ընդունում (čʿi əndunum) | չենք ընդունում (čʿenkʿ əndunum) | չեք ընդունում (čʿekʿ əndunum) | չեն ընդունում (čʿen əndunum) | |
imperfect | չէի ընդունում (čʿēi əndunum) | չէիր ընդունում (čʿēir əndunum) | չէր ընդունում (čʿēr əndunum) | չէինք ընդունում (čʿēinkʿ əndunum) | չէիք ընդունում (čʿēikʿ əndunum) | չէին ընդունում (čʿēin əndunum) | |
future | չեմ ընդունելու (čʿem əndunelu) | չես ընդունելու (čʿes əndunelu) | չի ընդունելու (čʿi əndunelu) | չենք ընդունելու (čʿenkʿ əndunelu) | չեք ընդունելու (čʿekʿ əndunelu) | չեն ընդունելու (čʿen əndunelu) | |
future perfect | չէի ընդունելու (čʿēi əndunelu) | չէիր ընդունելու (čʿēir əndunelu) | չէր ընդունելու (čʿēr əndunelu) | չէինք ընդունելու (čʿēinkʿ əndunelu) | չէիք ընդունելու (čʿēikʿ əndunelu) | չէին ընդունելու (čʿēin əndunelu) | |
present perfect | չեմ ընդունել (čʿem əndunel) | չես ընդունել (čʿes əndunel) | չի ընդունել (čʿi əndunel) | չենք ընդունել (čʿenkʿ əndunel) | չեք ընդունել (čʿekʿ əndunel) | չեն ընդունել (čʿen əndunel) | |
pluperfect | չէի ընդունել (čʿēi əndunel) | չէիր ընդունել (čʿēir əndunel) | չէր ընդունել (čʿēr əndunel) | չէինք ընդունել (čʿēinkʿ əndunel) | չէիք ընդունել (čʿēikʿ əndunel) | չէին ընդունել (čʿēin əndunel) | |
aorist | չընդունեցի, չընդունի* (čʿəndunecʿi, čʿənduni*) | չընդունեցիր, չընդունիր* (čʿəndunecʿir, čʿəndunir*) | չընդունեց (čʿəndunecʿ) | չընդունեցինք, չընդունինք* (čʿəndunecʿinkʿ, čʿənduninkʿ*) | չընդունեցիք, չընդունիք* (čʿəndunecʿikʿ, čʿəndunikʿ*) | չընդունեցին, չընդունին* (čʿəndunecʿin, čʿəndunin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չընդունեմ (čʿəndunem) | չընդունես (čʿəndunes) | չընդունի (čʿənduni) | չընդունենք (čʿəndunenkʿ) | չընդունեք (čʿəndunekʿ) | չընդունեն (čʿəndunen) | |
future perfect | չընդունեի (čʿəndunei) | չընդունեիր (čʿənduneir) | չընդուներ (čʿənduner) | չընդունեինք (čʿənduneinkʿ) | չընդունեիք (čʿənduneikʿ) | չընդունեին (čʿəndunein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ ընդունի (čʿem ənduni) | չես ընդունի (čʿes ənduni) | չի ընդունի (čʿi ənduni) | չենք ընդունի (čʿenkʿ ənduni) | չեք ընդունի (čʿekʿ ənduni) | չեն ընդունի (čʿen ənduni) | |
future perfect | չէի ընդունի (čʿēi ənduni) | չէիր ընդունի (čʿēir ənduni) | չէր ընդունի (čʿēr ənduni) | չէինք ընդունի (čʿēinkʿ ənduni) | չէիք ընդունի (čʿēikʿ ənduni) | չէին ընդունի (čʿēin ənduni) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ ընդունիր, մի՛ ընդունի* (mí əndunir, mí ənduni*) | — | — | մի՛ ընդունեք, մի՛ ընդունեցեք** (mí əndunekʿ, mí əndunecʿekʿ**) | — | ||
*colloquial **dated |
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ընդունել (əndunel) | |||
dative | ընդունելու (əndunelu) | |||
ablative | ընդունելուց (əndunelucʿ) | |||
instrumental | ընդունելով (əndunelov) | |||
locative | ընդունելում (əndunelum) | |||
definite forms | ||||
nominative | ընդունելը/ընդունելն (əndunelə/ənduneln) | |||
dative | ընդունելուն (əndunelun) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | ընդունելս (əndunels) | |||
dative | ընդունելուս (əndunelus) | |||
ablative | ընդունելուցս (əndunelucʿs) | |||
instrumental | ընդունելովս (əndunelovs) | |||
locative | ընդունելումս (əndunelums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | ընդունելդ (ənduneld) | |||
dative | ընդունելուդ (əndunelud) | |||
ablative | ընդունելուցդ (əndunelucʿd) | |||
instrumental | ընդունելովդ (əndunelovd) | |||
locative | ընդունելումդ (əndunelumd) |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.