կալնում
Old Armenian
Conjugation
active
infinitive | կալնուլ (kalnul) | participle | կալեալ (kaleal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | կալ- (kal-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կալնում (kalnum) | կալնուս (kalnus) | կալնու (kalnu) | կալնումք (kalnumkʿ) | կալնուք (kalnukʿ) | կալնուն (kalnun) | |
imperfect | կալնուի (kalnui) | կալնուիր (kalnuir) | կալնոյր (kalnoyr) | կալնուաք (kalnuakʿ) | կալնուիք (kalnuikʿ) | կալնուին (kalnuin) | |
aorist | կալի (kali) | կալեր (kaler) | եկալ, կալ (ekal, kal) | կալաք (kalakʿ) | կալէք, կալիք (kalēkʿ, kalikʿ) | կալին (kalin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կալնուցում (kalnucʿum) | կալնուցուս (kalnucʿus) | կալնուցու (kalnucʿu) | կալնուցումք (kalnucʿumkʿ) | կալնուցուք (kalnucʿukʿ) | կալնուցուն (kalnucʿun) | |
aorist | կալից (kalicʿ) | կալցես (kalcʿes) | կալցէ (kalcʿē) | կալցուք (kalcʿukʿ) | կալջիք (kalǰikʿ) | կալցեն (kalcʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կա՛լ (kál) | — | — | կալէ՛ք (kalḗkʿ) | — | |
cohortative | — | կալջի՛ր (kalǰír) | — | — | կալջի՛ք (kalǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ կալնուր (mí kalnur) | — | — | մի՛ կալնուք (mí kalnukʿ) | — |
mediopassive
infinitive | կալնուլ (kalnul) | participle | կալեալ (kaleal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | կալ- (kal-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կալնում (kalnum) | կալնուս (kalnus) | կալնու (kalnu) | կալնումք (kalnumkʿ) | կալնուք (kalnukʿ) | կալնուն (kalnun) | |
imperfect | կալնուի (kalnui) | կալնուիր (kalnuir) | կալնոյր (kalnoyr) | կալնուաք (kalnuakʿ) | կալնուիք (kalnuikʿ) | կալնուին (kalnuin) | |
aorist | կալայ (kalay) | կալար (kalar) | կալաւ (kalaw) | կալաք (kalakʿ) | կալայք (kalaykʿ) | կալան (kalan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կալնուցում (kalnucʿum) | կալնուցուս (kalnucʿus) | կալնուցու (kalnucʿu) | կալնուցումք (kalnucʿumkʿ) | կալնուցուք (kalnucʿukʿ) | կալնուցուն (kalnucʿun) | |
aorist | կալայց (kalaycʿ) | կալցիս (kalcʿis) | կալցի (kalcʿi) | կալցուք (kalcʿukʿ) | կալջիք (kalǰikʿ) | կալցին (kalcʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կալի՛ր (kalír) | — | — | կալարո՛ւք (kalarúkʿ) | — | |
cohortative | — | կալջի՛ր (kalǰír) | — | — | կալջի՛ք (kalǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ կալնուր (mí kalnur) | — | — | մի՛ կալնուք (mí kalnukʿ) | — |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կալնում”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.