կտակել
Armenian
Etymology
From կտակ (ktak, “will”).
Pronunciation
- (Eastern Armenian) IPA(key): [kətɑˈkɛl]
Conjugation
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | կտակել (ktakel) | imperfective converb | կտակում (ktakum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | կտակելիս (ktakelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | կտակել (ktakel) | ||||
| aorist stem | կտակ- (ktak-) | future converb I | կտակելու (ktakelu) | ||||
| resultative participle | կտակած (ktakac) | future converb II | կտակելիք (ktakelikʿ) | ||||
| subject participle | կտակող (ktakoł) | connegative converb | կտակի (ktaki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կտակում եմ (ktakum em) | կտակում ես (ktakum es) | կտակում է (ktakum ē) | կտակում ենք (ktakum enkʿ) | կտակում եք (ktakum ekʿ) | կտակում են (ktakum en) | |
| imperfect | կտակում էի (ktakum ēi) | կտակում էիր (ktakum ēir) | կտակում էր (ktakum ēr) | կտակում էինք (ktakum ēinkʿ) | կտակում էիք (ktakum ēikʿ) | կտակում էին (ktakum ēin) | |
| future | կտակելու եմ (ktakelu em) | կտակելու ես (ktakelu es) | կտակելու է (ktakelu ē) | կտակելու ենք (ktakelu enkʿ) | կտակելու եք (ktakelu ekʿ) | կտակելու են (ktakelu en) | |
| future perfect | կտակելու էի (ktakelu ēi) | կտակելու էիր (ktakelu ēir) | կտակելու էր (ktakelu ēr) | կտակելու էինք (ktakelu ēinkʿ) | կտակելու էիք (ktakelu ēikʿ) | կտակելու էին (ktakelu ēin) | |
| present perfect | կտակել եմ (ktakel em) | կտակել ես (ktakel es) | կտակել է (ktakel ē) | կտակել ենք (ktakel enkʿ) | կտակել եք (ktakel ekʿ) | կտակել են (ktakel en) | |
| pluperfect | կտակել էի (ktakel ēi) | կտակել էիր (ktakel ēir) | կտակել էր (ktakel ēr) | կտակել էինք (ktakel ēinkʿ) | կտակել էիք (ktakel ēikʿ) | կտակել էին (ktakel ēin) | |
| aorist | կտակեցի, կտակի* (ktakecʿi, ktaki*) | կտակեցիր, կտակիր* (ktakecʿir, ktakir*) | կտակեց (ktakecʿ) | կտակեցինք, կտակինք* (ktakecʿinkʿ, ktakinkʿ*) | կտակեցիք, կտակիք* (ktakecʿikʿ, ktakikʿ*) | կտակեցին, կտակին* (ktakecʿin, ktakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կտակեմ (ktakem) | կտակես (ktakes) | կտակի (ktaki) | կտակենք (ktakenkʿ) | կտակեք (ktakekʿ) | կտակեն (ktaken) | |
| future perfect | կտակեի (ktakei) | կտակեիր (ktakeir) | կտակեր (ktaker) | կտակեինք (ktakeinkʿ) | կտակեիք (ktakeikʿ) | կտակեին (ktakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կկտակեմ (kktakem) | կկտակես (kktakes) | կկտակի (kktaki) | կկտակենք (kktakenkʿ) | կկտակեք (kktakekʿ) | կկտակեն (kktaken) | |
| future perfect | կկտակեի (kktakei) | կկտակեիր (kktakeir) | կկտակեր (kktaker) | կկտակեինք (kktakeinkʿ) | կկտակեիք (kktakeikʿ) | կկտակեին (kktakein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | կտակի՛ր, կտակի՛* (ktakír, ktakí*) | — | — | կտակե՛ք, կտակեցե՛ք** (ktakékʿ, ktakecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չկտակել (čʿktakel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չկտակի (čʿktaki) | ||||||
| resultative participle | չկտակած (čʿktakac) | ||||||
| subject participle | չկտակող (čʿktakoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ կտակում (čʿem ktakum) | չես կտակում (čʿes ktakum) | չի կտակում (čʿi ktakum) | չենք կտակում (čʿenkʿ ktakum) | չեք կտակում (čʿekʿ ktakum) | չեն կտակում (čʿen ktakum) | |
| imperfect | չէի կտակում (čʿēi ktakum) | չէիր կտակում (čʿēir ktakum) | չէր կտակում (čʿēr ktakum) | չէինք կտակում (čʿēinkʿ ktakum) | չէիք կտակում (čʿēikʿ ktakum) | չէին կտակում (čʿēin ktakum) | |
| future | չեմ կտակելու (čʿem ktakelu) | չես կտակելու (čʿes ktakelu) | չի կտակելու (čʿi ktakelu) | չենք կտակելու (čʿenkʿ ktakelu) | չեք կտակելու (čʿekʿ ktakelu) | չեն կտակելու (čʿen ktakelu) | |
| future perfect | չէի կտակելու (čʿēi ktakelu) | չէիր կտակելու (čʿēir ktakelu) | չէր կտակելու (čʿēr ktakelu) | չէինք կտակելու (čʿēinkʿ ktakelu) | չէիք կտակելու (čʿēikʿ ktakelu) | չէին կտակելու (čʿēin ktakelu) | |
| present perfect | չեմ կտակել (čʿem ktakel) | չես կտակել (čʿes ktakel) | չի կտակել (čʿi ktakel) | չենք կտակել (čʿenkʿ ktakel) | չեք կտակել (čʿekʿ ktakel) | չեն կտակել (čʿen ktakel) | |
| pluperfect | չէի կտակել (čʿēi ktakel) | չէիր կտակել (čʿēir ktakel) | չէր կտակել (čʿēr ktakel) | չէինք կտակել (čʿēinkʿ ktakel) | չէիք կտակել (čʿēikʿ ktakel) | չէին կտակել (čʿēin ktakel) | |
| aorist | չկտակեցի, չկտակի* (čʿktakecʿi, čʿktaki*) | չկտակեցիր, չկտակիր* (čʿktakecʿir, čʿktakir*) | չկտակեց (čʿktakecʿ) | չկտակեցինք, չկտակինք* (čʿktakecʿinkʿ, čʿktakinkʿ*) | չկտակեցիք, չկտակիք* (čʿktakecʿikʿ, čʿktakikʿ*) | չկտակեցին, չկտակին* (čʿktakecʿin, čʿktakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չկտակեմ (čʿktakem) | չկտակես (čʿktakes) | չկտակի (čʿktaki) | չկտակենք (čʿktakenkʿ) | չկտակեք (čʿktakekʿ) | չկտակեն (čʿktaken) | |
| future perfect | չկտակեի (čʿktakei) | չկտակեիր (čʿktakeir) | չկտակեր (čʿktaker) | չկտակեինք (čʿktakeinkʿ) | չկտակեիք (čʿktakeikʿ) | չկտակեին (čʿktakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ կտակի (čʿem ktaki) | չես կտակի (čʿes ktaki) | չի կտակի (čʿi ktaki) | չենք կտակի (čʿenkʿ ktaki) | չեք կտակի (čʿekʿ ktaki) | չեն կտակի (čʿen ktaki) | |
| future perfect | չէի կտակի (čʿēi ktaki) | չէիր կտակի (čʿēir ktaki) | չէր կտակի (čʿēr ktaki) | չէինք կտակի (čʿēinkʿ ktaki) | չէիք կտակի (čʿēikʿ ktaki) | չէին կտակի (čʿēin ktaki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ կտակիր, մի՛ կտակի* (mí ktakir, mí ktaki*) | — | — | մի՛ կտակեք, մի՛ կտակեցեք** (mí ktakekʿ, mí ktakecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | կտակել (ktakel) | |||
| dative | կտակելու (ktakelu) | |||
| ablative | կտակելուց (ktakelucʿ) | |||
| instrumental | կտակելով (ktakelov) | |||
| locative | կտակելում (ktakelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | կտակելը/կտակելն (ktakelə/ktakeln) | |||
| dative | կտակելուն (ktakelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | կտակելս (ktakels) | |||
| dative | կտակելուս (ktakelus) | |||
| ablative | կտակելուցս (ktakelucʿs) | |||
| instrumental | կտակելովս (ktakelovs) | |||
| locative | կտակելումս (ktakelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | կտակելդ (ktakeld) | |||
| dative | կտակելուդ (ktakelud) | |||
| ablative | կտակելուցդ (ktakelucʿd) | |||
| instrumental | կտակելովդ (ktakelovd) | |||
| locative | կտակելումդ (ktakelumd) | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.