կցեմ
Old Armenian
Etymology
From կից (kicʿ).
Verb
կցեմ • (kcʿem) (aorist indicative կցեցի)
- to join, to unite
- կցել զվէրս ― kcʿel zvērs ― to close, to cicatrize wounds
- եւ ես կցէի զամէնն ― ew es kcʿēi zamēnn ― amen I replied
- (music) to accompany
- (in the mediopassive, intransitive) to be joined, united; to cling or stick to, to hold fast by
- կցել վիրաց ― kcʿel viracʿ ― to close up, to cicatrize, to skin over, to heal
- կցել գետոց ― kcʿel getocʿ ― to be frozen (of rivers)
- յաստեղս կցի ― yastełs kcʿi ― it reaches the stars
Conjugation
active
| infinitive | կցել (kcʿel) | participle | կցեցեալ, կցեալ (kcʿecʿeal, kcʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կցեց- (kcʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կցեմ (kcʿem) | կցես (kcʿes) | կցէ (kcʿē) | կցեմք (kcʿemkʿ) | կցէք (kcʿēkʿ) | կցեն (kcʿen) | |
| imperfect | կցէի, կցեի* (kcʿēi, kcʿei*) | կցէիր, կցեիր* (kcʿēir, kcʿeir*) | կցէր (kcʿēr) | կցէաք, կցեաք* (kcʿēakʿ, kcʿeakʿ*) | կցէիք, կցեիք* (kcʿēikʿ, kcʿeikʿ*) | կցէին, կցեին* (kcʿēin, kcʿein*) | |
| aorist | կցեցի (kcʿecʿi) | կցեցեր (kcʿecʿer) | կցեաց (kcʿeacʿ) | կցեցաք (kcʿecʿakʿ) | կցեցէք, կցեցիք (kcʿecʿēkʿ, kcʿecʿikʿ) | կցեցին (kcʿecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կցիցեմ (kcʿicʿem) | կցիցես (kcʿicʿes) | կցիցէ (kcʿicʿē) | կցիցեմք (kcʿicʿemkʿ) | կցիցէք (kcʿicʿēkʿ) | կցիցեն (kcʿicʿen) | |
| aorist | կցեցից (kcʿecʿicʿ) | կցեսցես (kcʿescʿes) | կցեսցէ (kcʿescʿē) | կցեսցուք (kcʿescʿukʿ) | կցեսջիք (kcʿesǰikʿ) | կցեսցեն (kcʿescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կցեա՛ (kcʿeá) | — | — | կցեցէ՛ք (kcʿecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | կցեսջի՛ր (kcʿesǰír) | — | — | կցեսջի՛ք (kcʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կցեր (mí kcʿer) | — | — | մի՛ կցէք (mí kcʿēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | կցել, կցիլ* (kcʿel, kcʿil*) | participle | կցեցեալ, կցեալ (kcʿecʿeal, kcʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կցեց- (kcʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կցիմ (kcʿim) | կցիս (kcʿis) | կցի (kcʿi) | կցիմք (kcʿimkʿ) | կցիք (kcʿikʿ) | կցին (kcʿin) | |
| imperfect | կցէի (kcʿēi) | կցէիր (kcʿēir) | կցէր, կցիւր (kcʿēr, kcʿiwr) | կցէաք (kcʿēakʿ) | կցէիք (kcʿēikʿ) | կցէին (kcʿēin) | |
| aorist | կցեցայ (kcʿecʿay) | կցեցար (kcʿecʿar) | կցեցաւ (kcʿecʿaw) | կցեցաք (kcʿecʿakʿ) | կցեցայք (kcʿecʿaykʿ) | կցեցան (kcʿecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կցիցիմ (kcʿicʿim) | կցիցիս (kcʿicʿis) | կցիցի (kcʿicʿi) | կցիցիմք (kcʿicʿimkʿ) | կցիցիք (kcʿicʿikʿ) | կցիցին (kcʿicʿin) | |
| aorist | կցեցայց (kcʿecʿaycʿ) | կցեսցիս (kcʿescʿis) | կցեսցի (kcʿescʿi) | կցեսցուք (kcʿescʿukʿ) | կցեսջիք (kcʿesǰikʿ) | կցեսցին (kcʿescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կցեա՛ց (kcʿeácʿ) | — | — | կցեցարո՛ւք (kcʿecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | կցեսջի՛ր (kcʿesǰír) | — | — | կցեսջի՛ք (kcʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կցիր (mí kcʿir) | — | — | մի՛ կցիք (mí kcʿikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: կցել (kcʿel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կցեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.