հնագիտութիւն
Old Armenian
Etymology
հնագէտ (hnagēt) + -ութիւն (-utʿiwn)
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | հնագիտութիւն (hnagitutʿiwn) | հնագիտութիւնք (hnagitutʿiwnkʿ) | |
genitive | հնագիտութեան (hnagitutʿean) | հնագիտութեանց (hnagitutʿeancʿ) | |
dative | հնագիտութեան (hnagitutʿean) | հնագիտութեանց (hnagitutʿeancʿ) | |
accusative | հնագիտութիւն (hnagitutʿiwn) | հնագիտութիւնս (hnagitutʿiwns) | |
ablative | հնագիտութենէ (hnagitutʿenē) | հնագիտութեանց (hnagitutʿeancʿ) | |
instrumental | հնագիտութեամբ (hnagitutʿeamb) | հնագիտութեամբք (hnagitutʿeambkʿ) | |
locative | հնագիտութեան (hnagitutʿean) | հնագիտութիւնս (hnagitutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: հնագիտություն (hnagitutʿyun)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.