հպարտանալ
Armenian
Etymology
From Old Armenian հպարտանալ (hpartanal), infinitive of հպարտանամ (hpartanam).
Pronunciation
- (Eastern Armenian) IPA(key): [həpɑɾtɑˈnɑl]
- (Eastern Armenian, colloqual) IPA(key): [həpɑrtɑˈnɑl]
- Hyphenation: հը‧պար‧տա‧նալ
Verb
հպարտանալ • (hpartanal)
- to be proud (with instrumental)
- Վարուժանը հպարտանում է իր որդով։ ― Varužanə hpartanum ē ir ordov. ― Varuzhan is proud of his son.
Declension
nominalised infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (uncountable) | ||
|---|---|---|
| nominative | հպարտանալ (hpartanal) | |
| nominative definite | հպարտանալը/հպարտանալն (hpartanalə/hpartanaln) | |
| dative | հպարտանալու (hpartanalu) | |
| dative definite | հպարտանալուն (hpartanalun) | |
| ablative | հպարտանալուց (hpartanalucʿ) | |
| instrumental | հպարտանալով (hpartanalov) | |
| locative | հպարտանալում (hpartanalum) | |
Conjugation
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | հպարտանալ (hpartanal) | imperfective converb | հպարտանում (hpartanum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | հպարտանալիս (hpartanalis) | ||||
| causative | հպարտացնել (hpartacʿnel) | perfective converb | հպարտացել (hpartacʿel) | ||||
| aorist stem | հպարտաց- (hpartacʿ-) | future converb I | հպարտանալու (hpartanalu) | ||||
| resultative participle | հպարտացած (hpartacʿac) | future converb II | հպարտանալիք (hpartanalikʿ) | ||||
| subject participle | հպարտացող (hpartacʿoł) | connegative converb | հպարտանա (hpartana) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | հպարտանում եմ (hpartanum em) | հպարտանում ես (hpartanum es) | հպարտանում է (hpartanum ē) | հպարտանում ենք (hpartanum enkʿ) | հպարտանում եք (hpartanum ekʿ) | հպարտանում են (hpartanum en) | |
| imperfect | հպարտանում էի (hpartanum ēi) | հպարտանում էիր (hpartanum ēir) | հպարտանում էր (hpartanum ēr) | հպարտանում էինք (hpartanum ēinkʿ) | հպարտանում էիք (hpartanum ēikʿ) | հպարտանում էին (hpartanum ēin) | |
| future | հպարտանալու եմ (hpartanalu em) | հպարտանալու ես (hpartanalu es) | հպարտանալու է (hpartanalu ē) | հպարտանալու ենք (hpartanalu enkʿ) | հպարտանալու եք (hpartanalu ekʿ) | հպարտանալու են (hpartanalu en) | |
| future perfect | հպարտանալու էի (hpartanalu ēi) | հպարտանալու էիր (hpartanalu ēir) | հպարտանալու էր (hpartanalu ēr) | հպարտանալու էինք (hpartanalu ēinkʿ) | հպարտանալու էիք (hpartanalu ēikʿ) | հպարտանալու էին (hpartanalu ēin) | |
| present perfect | հպարտացել եմ (hpartacʿel em) | հպարտացել ես (hpartacʿel es) | հպարտացել է (hpartacʿel ē) | հպարտացել ենք (hpartacʿel enkʿ) | հպարտացել եք (hpartacʿel ekʿ) | հպարտացել են (hpartacʿel en) | |
| pluperfect | հպարտացել էի (hpartacʿel ēi) | հպարտացել էիր (hpartacʿel ēir) | հպարտացել էր (hpartacʿel ēr) | հպարտացել էինք (hpartacʿel ēinkʿ) | հպարտացել էիք (hpartacʿel ēikʿ) | հպարտացել էին (hpartacʿel ēin) | |
| aorist | հպարտացա (hpartacʿa) | հպարտացար (hpartacʿar) | հպարտացավ (hpartacʿav) | հպարտացանք (hpartacʿankʿ) | հպարտացաք (hpartacʿakʿ) | հպարտացան (hpartacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | հպարտանամ (hpartanam) | հպարտանաս (hpartanas) | հպարտանա (hpartana) | հպարտանանք (hpartanankʿ) | հպարտանաք (hpartanakʿ) | հպարտանան (hpartanan) | |
| future perfect | հպարտանայի (hpartanayi) | հպարտանայիր (hpartanayir) | հպարտանար (hpartanar) | հպարտանայինք (hpartanayinkʿ) | հպարտանայիք (hpartanayikʿ) | հպարտանային (hpartanayin) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կհպարտանամ (khpartanam) | կհպարտանաս (khpartanas) | կհպարտանա (khpartana) | կհպարտանանք (khpartanankʿ) | կհպարտանաք (khpartanakʿ) | կհպարտանան (khpartanan) | |
| future perfect | կհպարտանայի (khpartanayi) | կհպարտանայիր (khpartanayir) | կհպարտանար (khpartanar) | կհպարտանայինք (khpartanayinkʿ) | կհպարտանայիք (khpartanayikʿ) | կհպարտանային (khpartanayin) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | հպարտացի՛ր, հպարտացի՛* (hpartacʿír, hpartacʿí*) | — | — | հպարտացե՛ք (hpartacʿékʿ) | — | ||
| *colloquial | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չհպարտանալ (čʿhpartanal) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չհպարտանա (čʿhpartana) | ||||||
| resultative participle | չհպարտացած (čʿhpartacʿac) | ||||||
| subject participle | չհպարտացող (čʿhpartacʿoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ հպարտանում (čʿem hpartanum) | չես հպարտանում (čʿes hpartanum) | չի հպարտանում (čʿi hpartanum) | չենք հպարտանում (čʿenkʿ hpartanum) | չեք հպարտանում (čʿekʿ hpartanum) | չեն հպարտանում (čʿen hpartanum) | |
| imperfect | չէի հպարտանում (čʿēi hpartanum) | չէիր հպարտանում (čʿēir hpartanum) | չէր հպարտանում (čʿēr hpartanum) | չէինք հպարտանում (čʿēinkʿ hpartanum) | չէիք հպարտանում (čʿēikʿ hpartanum) | չէին հպարտանում (čʿēin hpartanum) | |
| future | չեմ հպարտանալու (čʿem hpartanalu) | չես հպարտանալու (čʿes hpartanalu) | չի հպարտանալու (čʿi hpartanalu) | չենք հպարտանալու (čʿenkʿ hpartanalu) | չեք հպարտանալու (čʿekʿ hpartanalu) | չեն հպարտանալու (čʿen hpartanalu) | |
| future perfect | չէի հպարտանալու (čʿēi hpartanalu) | չէիր հպարտանալու (čʿēir hpartanalu) | չէր հպարտանալու (čʿēr hpartanalu) | չէինք հպարտանալու (čʿēinkʿ hpartanalu) | չէիք հպարտանալու (čʿēikʿ hpartanalu) | չէին հպարտանալու (čʿēin hpartanalu) | |
| present perfect | չեմ հպարտացել (čʿem hpartacʿel) | չես հպարտացել (čʿes hpartacʿel) | չի հպարտացել (čʿi hpartacʿel) | չենք հպարտացել (čʿenkʿ hpartacʿel) | չեք հպարտացել (čʿekʿ hpartacʿel) | չեն հպարտացել (čʿen hpartacʿel) | |
| pluperfect | չէի հպարտացել (čʿēi hpartacʿel) | չէիր հպարտացել (čʿēir hpartacʿel) | չէր հպարտացել (čʿēr hpartacʿel) | չէինք հպարտացել (čʿēinkʿ hpartacʿel) | չէիք հպարտացել (čʿēikʿ hpartacʿel) | չէին հպարտացել (čʿēin hpartacʿel) | |
| aorist | չհպարտացա (čʿhpartacʿa) | չհպարտացար (čʿhpartacʿar) | չհպարտացավ (čʿhpartacʿav) | չհպարտացանք (čʿhpartacʿankʿ) | չհպարտացաք (čʿhpartacʿakʿ) | չհպարտացան (čʿhpartacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չհպարտանամ (čʿhpartanam) | չհպարտանաս (čʿhpartanas) | չհպարտանա (čʿhpartana) | չհպարտանանք (čʿhpartanankʿ) | չհպարտանաք (čʿhpartanakʿ) | չհպարտանան (čʿhpartanan) | |
| future perfect | չհպարտանայի (čʿhpartanayi) | չհպարտանայիր (čʿhpartanayir) | չհպարտանար (čʿhpartanar) | չհպարտանայինք (čʿhpartanayinkʿ) | չհպարտանայիք (čʿhpartanayikʿ) | չհպարտանային (čʿhpartanayin) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ հպարտանա (čʿem hpartana) | չես հպարտանա (čʿes hpartana) | չի հպարտանա (čʿi hpartana) | չենք հպարտանա (čʿenkʿ hpartana) | չեք հպարտանա (čʿekʿ hpartana) | չեն հպարտանա (čʿen hpartana) | |
| future perfect | չէի հպարտանա (čʿēi hpartana) | չէիր հպարտանա (čʿēir hpartana) | չէր հպարտանա (čʿēr hpartana) | չէինք հպարտանա (čʿēinkʿ hpartana) | չէիք հպարտանա (čʿēikʿ hpartana) | չէին հպարտանա (čʿēin hpartana) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ հպարտացիր, մի՛ հպարտացի* (mí hpartacʿir, mí hpartacʿi*) | — | — | մի՛ հպարտացեք (mí hpartacʿekʿ) | — | ||
| *colloquial | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | հպարտանալ (hpartanal) | |||
| dative | հպարտանալու (hpartanalu) | |||
| ablative | հպարտանալուց (hpartanalucʿ) | |||
| instrumental | հպարտանալով (hpartanalov) | |||
| locative | հպարտանալում (hpartanalum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | հպարտանալը/հպարտանալն (hpartanalə/hpartanaln) | |||
| dative | հպարտանալուն (hpartanalun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | հպարտանալս (hpartanals) | |||
| dative | հպարտանալուս (hpartanalus) | |||
| ablative | հպարտանալուցս (hpartanalucʿs) | |||
| instrumental | հպարտանալովս (hpartanalovs) | |||
| locative | հպարտանալումս (hpartanalums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | հպարտանալդ (hpartanald) | |||
| dative | հպարտանալուդ (hpartanalud) | |||
| ablative | հպարտանալուցդ (hpartanalucʿd) | |||
| instrumental | հպարտանալովդ (hpartanalovd) | |||
| locative | հպարտանալումդ (hpartanalumd) | |||
Old Armenian
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.