հպարտիմ
Old Armenian
Etymology
From հպարտ (hpart).
Conjugation
mediopassive
| infinitive | հպարտել, հպարտիլ* (hpartel, hpartil*) | participle | հպարտեցեալ, հպարտեալ (hpartecʿeal, hparteal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հպարտեց- (hpartecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հպարտիմ (hpartim) | հպարտիս (hpartis) | հպարտի (hparti) | հպարտիմք (hpartimkʿ) | հպարտիք (hpartikʿ) | հպարտին (hpartin) | |
| imperfect | հպարտէի (hpartēi) | հպարտէիր (hpartēir) | հպարտէր, հպարտիւր (hpartēr, hpartiwr) | հպարտէաք (hpartēakʿ) | հպարտէիք (hpartēikʿ) | հպարտէին (hpartēin) | |
| aorist | հպարտեցայ (hpartecʿay) | հպարտեցար (hpartecʿar) | հպարտեցաւ (hpartecʿaw) | հպարտեցաք (hpartecʿakʿ) | հպարտեցայք (hpartecʿaykʿ) | հպարտեցան (hpartecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հպարտիցիմ (hparticʿim) | հպարտիցիս (hparticʿis) | հպարտիցի (hparticʿi) | հպարտիցիմք (hparticʿimkʿ) | հպարտիցիք (hparticʿikʿ) | հպարտիցին (hparticʿin) | |
| aorist | հպարտեցայց (hpartecʿaycʿ) | հպարտեսցիս (hpartescʿis) | հպարտեսցի (hpartescʿi) | հպարտեսցուք (hpartescʿukʿ) | հպարտեսջիք (hpartesǰikʿ) | հպարտեսցին (hpartescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հպարտեա՛ց (hparteácʿ) | — | — | հպարտեցարո՛ւք (hpartecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | հպարտեսջի՛ր (hpartesǰír) | — | — | հպարտեսջի՛ք (hpartesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հպարտիր (mí hpartir) | — | — | մի՛ հպարտիք (mí hpartikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հպարտիմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.