վանգ
Old Armenian
Alternative forms
- վանկ (vank)
Etymology
From Middle Persian [script needed] (vāng, “voice, sound, clamour”). Compare Persian بانگ (bāng, “voice, sound, noise, cry”).
Declension
i-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | վանգ (vang) | վանգք (vangkʿ) | |
genitive | վանգի (vangi) | վանգից (vangicʿ) | |
dative | վանգի (vangi) | վանգից (vangicʿ) | |
accusative | վանգ (vang) | վանգս (vangs) | |
ablative | վանգէ (vangē) | վանգից (vangicʿ) | |
instrumental | վանգիւ (vangiw) | վանգիւք (vangiwkʿ) | |
locative | վանգի (vangi) | վանգս (vangs) |
Derived terms
- եզավանգ (ezavang)
- եռավանկ (eṙavank)
- երկավանգ (erkavang)
- երկավանկ (erkavank)
- երկշարավանգ (erkšaravang)
- երկվանկ (erkvank)
- շարավանգեմ (šaravangem)
- վանգանամ (vanganam)
- վանգաչափութիւն (vangačʿapʿutʿiwn)
- վանգապէս (vangapēs)
- վանգեմ (vangem)
- վանգիւն (vangiwn)
- վանկանամ (vankanam)
- փափկավանկ (pʿapʿkavank)
- քառավանգ (kʿaṙavang)
- քառավանկ (kʿaṙavank)
Descendants
- Armenian: վանկ (vank)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “վանգ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “վանգ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “վանգ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.