քահանայ

Old Armenian

Etymology

From Classical Syriac ܟܗܢܐ (kāhnāʾ, priest).

Noun

քահանայ (kʿahanay)

  1. priest, clergyman

Declension

Derived terms

  • անքահանայ (ankʿahanay)
  • անքահանայապետ (ankʿahanayapet)
  • չքահանայ (čʿkʿahanay)
  • չքահանայապետ (čʿkʿahanayapet)
  • քահանայագոյն (kʿahanayagoyn)
  • քահանայագործ (kʿahanayagorc)
  • քահանայագործեմ (kʿahanayagorcem)
  • քահանայագործութիւն (kʿahanayagorcutʿiwn)
  • քահանայազարդ (kʿahanayazard)
  • քահանայաթաղ (kʿahanayatʿał)
  • քահանայական (kʿahanayakan)
  • քահանայակից (kʿahanayakicʿ)
  • քահանայաձեւ (kʿahanayajew)
  • քահանայանամ (kʿahanayanam)
  • քահանայապետ (kʿahanayapet)
  • քահանայապետաբար (kʿahanayapetabar)
  • քահանայապետագոյն (kʿahanayapetagoyn)
  • քահանայապետական (kʿahanayapetakan)
  • քահանայապետապէս (kʿahanayapetapēs)
  • քահանայապետեմ (kʿahanayapetem)
  • քահանայապետութիւն (kʿahanayapetutʿiwn)
  • քահանայապէս (kʿahanayapēs)
  • քահանայավարութիւն (kʿahanayavarutʿiwn)
  • քահանայատակ (kʿahanayatak)
  • քահանայարան (kʿahanayaran)
  • քահանայացուցանեմ (kʿahanayacʿucʿanem)
  • քահանայեմ (kʿahanayem)
  • քահանայութիւն (kʿahanayutʿiwn)
  • քահանայուհի (kʿahanayuhi)
  • քահանայօրէն (kʿahanayōrēn)

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), քահանայ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), քահանայ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), քահանայ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.