שטײַגן
Yiddish
Etymology
From Old High German stīgan, from Proto-Germanic *stīganą.
Conjugation
Conjugation of שטײַגן
infinitive | שטײַגן shtaygn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | שטײַגנדיק shtaygndik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
past participle | געשטויגן geshtoygn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
auxiliary | האָבן hobn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
present | איך שטײַג ikh shtayg |
מיר שטײַגן mir shtaygn | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
דו שטײַגסט du shtaygst |
איר שטײַגט ir shtaygt | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ער שטײַגט er shtaygt |
זיי שטײַגן zey shtaygn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
imperative | שטײַג (דו) shtayg (du) |
שטײַגט (איר) shtaygt (ir) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Composed forms
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.