نعظ

See also: نعط‎, نغط‎, and ن ع ظ‎

Arabic

Etymology 1

From the root ن ع ظ‎ (n-ʿ-ẓ)

Verb

نَعَظَ • (naʿaẓa) I, non-past يَنْعَظُ‎‎ (yanʿaẓu)

(of the penis) to be erect

Conjugation

Conjugation of

نَعَظَ

(form-I sound, verbal nouns نَعْظ or نَعَظ or نُعُوظ)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					نَعْظ or نَعَظ or نُعُوظ‎ naʿẓ or naʿaẓ or nuʿūẓ
active participle اِسْم الْفَاعِل					نَاعِظ‎ nāʿiẓ
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نَعَظْتُ‎ naʿaẓtu	نَعَظْتَ‎ naʿaẓta	نَعَظَ naʿaẓa	نَعَظْتُمَا‎ naʿaẓtumā	نَعَظَا‎ naʿaẓā	نَعَظْنَا‎ naʿaẓnā	نَعَظْتُمْ‎ naʿaẓtum	نَعَظُوا‎ naʿaẓū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	نَعَظْتُ‎ naʿaẓtu	نَعَظْتِ‎ naʿaẓti	نَعَظَتْ‎ naʿaẓat	نَعَظْتُمَا‎ naʿaẓtumā	نَعَظَتَا‎ naʿaẓatā	نَعَظْنَا‎ naʿaẓnā	نَعَظْتُنَّ‎ naʿaẓtunna	نَعَظْنَ‎ naʿaẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَنْعَظُ‎ ʾanʿaẓu	تَنْعَظُ‎ tanʿaẓu	يَنْعَظُ‎ yanʿaẓu	تَنْعَظَانِ‎ tanʿaẓāni	يَنْعَظَانِ‎ yanʿaẓāni	نَنْعَظُ‎ nanʿaẓu	تَنْعَظُونَ‎ tanʿaẓūna	يَنْعَظُونَ‎ yanʿaẓūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَنْعَظُ‎ ʾanʿaẓu	تَنْعَظِينَ‎ tanʿaẓīna	تَنْعَظُ‎ tanʿaẓu	تَنْعَظَانِ‎ tanʿaẓāni	تَنْعَظَانِ‎ tanʿaẓāni	نَنْعَظُ‎ nanʿaẓu	تَنْعَظْنَ‎ tanʿaẓna	يَنْعَظْنَ‎ yanʿaẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْعَظَ‎ ʾanʿaẓa	تَنْعَظَ‎ tanʿaẓa	يَنْعَظَ‎ yanʿaẓa	تَنْعَظَا‎ tanʿaẓā	يَنْعَظَا‎ yanʿaẓā	نَنْعَظَ‎ nanʿaẓa	تَنْعَظُوا‎ tanʿaẓū	يَنْعَظُوا‎ yanʿaẓū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْعَظَ‎ ʾanʿaẓa	تَنْعَظِي‎ tanʿaẓī	تَنْعَظَ‎ tanʿaẓa	تَنْعَظَا‎ tanʿaẓā	تَنْعَظَا‎ tanʿaẓā	نَنْعَظَ‎ nanʿaẓa	تَنْعَظْنَ‎ tanʿaẓna	يَنْعَظْنَ‎ yanʿaẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْعَظْ‎ ʾanʿaẓ	تَنْعَظْ‎ tanʿaẓ	يَنْعَظْ‎ yanʿaẓ	تَنْعَظَا‎ tanʿaẓā	يَنْعَظَا‎ yanʿaẓā	نَنْعَظْ‎ nanʿaẓ	تَنْعَظُوا‎ tanʿaẓū	يَنْعَظُوا‎ yanʿaẓū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْعَظْ‎ ʾanʿaẓ	تَنْعَظِي‎ tanʿaẓī	تَنْعَظْ‎ tanʿaẓ	تَنْعَظَا‎ tanʿaẓā	تَنْعَظَا‎ tanʿaẓā	نَنْعَظْ‎ nanʿaẓ	تَنْعَظْنَ‎ tanʿaẓna	يَنْعَظْنَ‎ yanʿaẓna
imperative الْأَمْر	m		اِنْعَظْ‎ inʿaẓ		اِنْعَظَا‎ inʿaẓā			اِنْعَظُوا‎ inʿaẓū
imperative الْأَمْر	f		اِنْعَظِي‎ inʿaẓī		اِنْعَظَا‎ inʿaẓā			اِنْعَظْنَ‎ inʿaẓna

Noun

نَعْظ • (naʿẓ) m

verbal noun of نَعَظَ (naʿaẓa) (form I)

Declension

Declension of noun نَعْظ (naʿẓ)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	نَعْظ naʿẓ	النَّعْظ‎ an-naʿẓ	نَعْظ naʿẓ
Nominative	نَعْظٌ naʿẓun	النَّعْظُ‎ an-naʿẓu	نَعْظُ naʿẓu
Accusative	نَعْظًا‎ naʿẓan	النَّعْظَ‎ an-naʿẓa	نَعْظَ naʿẓa
Genitive	نَعْظٍ naʿẓin	النَّعْظِ‎ an-naʿẓi	نَعْظِ naʿẓi

Noun

نَعَظ • (naʿaẓ) m

verbal noun of نَعَظَ (naʿaẓa) (form I)

Declension

Declension of noun نَعَظ (naʿaẓ)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	نَعَظ naʿaẓ	النَّعَظ‎ an-naʿaẓ	نَعَظ naʿaẓ
Nominative	نَعَظٌ naʿaẓun	النَّعَظُ‎ an-naʿaẓu	نَعَظُ naʿaẓu
Accusative	نَعَظًا‎ naʿaẓan	النَّعَظَ‎ an-naʿaẓa	نَعَظَ naʿaẓa
Genitive	نَعَظٍ naʿaẓin	النَّعَظِ‎ an-naʿaẓi	نَعَظِ naʿaẓi

Verb

نَعِظُ • (naʿiẓu) (form I)

first-person plural non-past active indicative of وَعَظَ‎ (waʿaẓa)

Verb

نَعِظَ • (naʿiẓa) (form I)

first-person plural non-past active subjunctive of وَعَظَ‎ (waʿaẓa)

Verb

نَعِظْ • (naʿiẓ) (form I)

first-person plural non-past active jussive of وَعَظَ‎ (waʿaẓa)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.