وافى

See also: وافي‎

Arabic

Etymology

From the root و ف ي‎ (w-f-y); compare وَفَى‎ (wafā, “to fulfill”).

Verb

وَافَى • (wāfā) III, non-past يُوَافِي‎‎ (yuwāfī)

(transitive of the person provided for and construed with بِ‎ (bi) of the thing provided) to provide for in full

Conjugation

Conjugation of

وَافَى

(form-III final-weak)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					مُوَافَاة‎ or وِفَاء‎ muwāfāh or wifāʾ
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُوَافٍ‎ muwāfin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُوَافًى‎ muwāfan
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وَافَيْتُ‎ wāfaytu	وَافَيْتَ‎ wāfayta	وَافَى wāfā	وَافَيْتُمَا‎ wāfaytumā	وَافَيَا‎ wāfayā	وَافَيْنَا‎ wāfaynā	وَافَيْتُمْ‎ wāfaytum	وَافَوْا‎ wāfaw
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وَافَيْتُ‎ wāfaytu	وَافَيْتِ‎ wāfayti	وَافَتْ‎ wāfat	وَافَيْتُمَا‎ wāfaytumā	وَافَتَا‎ wāfatā	وَافَيْنَا‎ wāfaynā	وَافَيْتُنَّ‎ wāfaytunna	وَافَيْنَ‎ wāfayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُوَافِي‎ ʾuwāfī	تُوَافِي‎ tuwāfī	يُوَافِي‎ yuwāfī	تُوَافِيَانِ‎ tuwāfiyāni	يُوَافِيَانِ‎ yuwāfiyāni	نُوَافِي‎ nuwāfī	تُوَافُونَ‎ tuwāfūna	يُوَافُونَ‎ yuwāfūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُوَافِي‎ ʾuwāfī	تُوَافِينَ‎ tuwāfīna	تُوَافِي‎ tuwāfī	تُوَافِيَانِ‎ tuwāfiyāni	تُوَافِيَانِ‎ tuwāfiyāni	نُوَافِي‎ nuwāfī	تُوَافِينَ‎ tuwāfīna	يُوَافِينَ‎ yuwāfīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُوَافِيَ‎ ʾuwāfiya	تُوَافِيَ‎ tuwāfiya	يُوَافِيَ‎ yuwāfiya	تُوَافِيَا‎ tuwāfiyā	يُوَافِيَا‎ yuwāfiyā	نُوَافِيَ‎ nuwāfiya	تُوَافُوا‎ tuwāfū	يُوَافُوا‎ yuwāfū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُوَافِيَ‎ ʾuwāfiya	تُوَافِي‎ tuwāfī	تُوَافِيَ‎ tuwāfiya	تُوَافِيَا‎ tuwāfiyā	تُوَافِيَا‎ tuwāfiyā	نُوَافِيَ‎ nuwāfiya	تُوَافِينَ‎ tuwāfīna	يُوَافِينَ‎ yuwāfīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُوَافِ‎ ʾuwāfi	تُوَافِ‎ tuwāfi	يُوَافِ‎ yuwāfi	تُوَافِيَا‎ tuwāfiyā	يُوَافِيَا‎ yuwāfiyā	نُوَافِ‎ nuwāfi	تُوَافُوا‎ tuwāfū	يُوَافُوا‎ yuwāfū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُوَافِ‎ ʾuwāfi	تُوَافِي‎ tuwāfī	تُوَافِ‎ tuwāfi	تُوَافِيَا‎ tuwāfiyā	تُوَافِيَا‎ tuwāfiyā	نُوَافِ‎ nuwāfi	تُوَافِينَ‎ tuwāfīna	يُوَافِينَ‎ yuwāfīna
imperative الْأَمْر	m		وَافِ‎ wāfi		وَافِيَا‎ wāfiyā			وَافُوا‎ wāfū
imperative الْأَمْر	f		وَافِي‎ wāfī		وَافِيَا‎ wāfiyā			وَافِينَ‎ wāfīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وُوفِيتُ‎ wūfītu	وُوفِيتَ‎ wūfīta	وُوفِيَ‎ wūfiya	وُوفِيتُمَا‎ wūfītumā	وُوفِيَا‎ wūfiyā	وُوفِينَا‎ wūfīnā	وُوفِيتُمْ‎ wūfītum	وُوفُوا‎ wūfū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وُوفِيتُ‎ wūfītu	وُوفِيتِ‎ wūfīti	وُوفِيَتْ‎ wūfiyat	وُوفِيتُمَا‎ wūfītumā	وُوفِيَتَا‎ wūfiyatā	وُوفِينَا‎ wūfīnā	وُوفِيتُنَّ‎ wūfītunna	وُوفِينَ‎ wūfīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُوَافَى‎ ʾuwāfā	تُوَافَى‎ tuwāfā	يُوَافَى‎ yuwāfā	تُوَافَيَانِ‎ tuwāfayāni	يُوَافَيَانِ‎ yuwāfayāni	نُوَافَى‎ nuwāfā	تُوَافَوْنَ‎ tuwāfawna	يُوَافَوْنَ‎ yuwāfawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُوَافَى‎ ʾuwāfā	تُوَافَيْنَ‎ tuwāfayna	تُوَافَى‎ tuwāfā	تُوَافَيَانِ‎ tuwāfayāni	تُوَافَيَانِ‎ tuwāfayāni	نُوَافَى‎ nuwāfā	تُوَافَيْنَ‎ tuwāfayna	يُوَافَيْنَ‎ yuwāfayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُوَافَى‎ ʾuwāfā	تُوَافَى‎ tuwāfā	يُوَافَى‎ yuwāfā	تُوَافَيَا‎ tuwāfayā	يُوَافَيَا‎ yuwāfayā	نُوَافَى‎ nuwāfā	تُوَافَوْا‎ tuwāfaw	يُوَافَوْا‎ yuwāfaw
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُوَافَى‎ ʾuwāfā	تُوَافَيْ‎ tuwāfay	تُوَافَى‎ tuwāfā	تُوَافَيَا‎ tuwāfayā	تُوَافَيَا‎ tuwāfayā	نُوَافَى‎ nuwāfā	تُوَافَيْنَ‎ tuwāfayna	يُوَافَيْنَ‎ yuwāfayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُوَافَ‎ ʾuwāfa	تُوَافَ‎ tuwāfa	يُوَافَ‎ yuwāfa	تُوَافَيَا‎ tuwāfayā	يُوَافَيَا‎ yuwāfayā	نُوَافَ‎ nuwāfa	تُوَافَوْا‎ tuwāfaw	يُوَافَوْا‎ yuwāfaw
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُوَافَ‎ ʾuwāfa	تُوَافَيْ‎ tuwāfay	تُوَافَ‎ tuwāfa	تُوَافَيَا‎ tuwāfayā	تُوَافَيَا‎ tuwāfayā	نُوَافَ‎ nuwāfa	تُوَافَيْنَ‎ tuwāfayna	يُوَافَيْنَ‎ yuwāfayna

References

Mace, John (2007), “وافى”, in Arabic Verbs, New York: Hippocrene Books, Inc., →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.