अर्यमन्
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *aryamā́, from Proto-Indo-Iranian *aryamā́. Cognate with Avestan 𐬀𐬌𐬭𐬌𐬌𐬀𐬨𐬀𐬥 (airiiaman), Middle Persian [script needed] (ʾylmʾn' /ērmān/).
Noun
अर्यमन् • (aryamán) m
Declension
| Masculine an-stem declension of अर्यमन् (aryamán) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अर्यमा aryamā́ |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ aryamā́ṇau / aryamā́ṇā¹ |
अर्यमाणः aryamā́ṇaḥ |
| Vocative | अर्यमन् aryamán |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ áryamāṇau / áryamāṇā¹ |
अर्यमाणः áryamāṇaḥ |
| Accusative | अर्यमाणम् aryamā́ṇam |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ aryamā́ṇau / aryamā́ṇā¹ |
अर्यम्णः aryamṇáḥ |
| Instrumental | अर्यम्णा aryamṇā́ |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभिः aryamábhiḥ |
| Dative | अर्यम्णे aryamṇé |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभ्यः aryamábhyaḥ |
| Ablative | अर्यम्णः aryamṇáḥ |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभ्यः aryamábhyaḥ |
| Genitive | अर्यम्णः aryamṇáḥ |
अर्यम्णोः aryamṇóḥ |
अर्यम्णाम् aryamṇā́m |
| Locative | अर्यम्णि / अर्यमणि aryamṇí / aryamáṇi |
अर्यम्णोः aryamṇóḥ |
अर्यमसु aryamásu |
| Notes |
| ||
References
- Monier Williams (1899), “अर्यमन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 93.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.