अविद्या
Sanskrit
Noun
अविद्या • (avidyā) f
Declension
Feminine ā-stem declension of अविद्या | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | अविद्या (avidyā) | ||
Gen. sg. | अविद्यायाः (avidyāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अविद्या (avidyā) | अविद्ये (avidye) | अविद्याः (avidyāḥ) |
Vocative | अविद्ये (avidye) | अविद्ये (avidye) | अविद्याः (avidyāḥ) |
Accusative | अविद्याम् (avidyām) | अविद्ये (avidye) | अविद्याः (avidyāḥ) |
Instrumental | अविद्यया (avidyayā) | अविद्याभ्याम् (avidyābhyām) | अविद्याभिः (avidyābhiḥ) |
Dative | अविद्यायै (avidyāyai) | अविद्याभ्याम् (avidyābhyām) | अविद्याभ्यः (avidyābhyaḥ) |
Ablative | अविद्यायाः (avidyāyāḥ) | अविद्याभ्याम् (avidyābhyām) | अविद्याभ्यः (avidyābhyaḥ) |
Genitive | अविद्यायाः (avidyāyāḥ) | अविद्ययोः (avidyayoḥ) | अविद्यानाम् (avidyānām) |
Locative | अविद्यायाम् (avidyāyām) | अविद्ययोः (avidyayoḥ) | अविद्यासु (avidyāsu) |
Descendants
- → Tocharian B: avidyä
References
- Monier Williams (1899), “अविद्या”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0108.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.