असिन्व
Sanskrit
Etymology
From अ- (a-, “un-”) + सिन्व (sinvá, “satisfied”), from Proto-Indo-European *seh₂- (“to satiate, to satisfy”). Cognate with Latin satis (whence English satisfy, satiate), Ancient Greek ἄω (áō), ἅδην (hádēn), Russian сытый (sytyj), Latvian sāts, Old English sæd (“sated, full”) (whence English sad).
Declension
Masculine a-stem declension of असिन्व | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | असिन्वः (asinvaḥ) | ||
Gen. sg. | असिन्वस्य (asinvasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | असिन्वः (asinvaḥ) | असिन्वौ (asinvau) | असिन्वाः (asinvāḥ) |
Vocative | असिन्व (asinva) | असिन्वौ (asinvau) | असिन्वाः (asinvāḥ) |
Accusative | असिन्वम् (asinvam) | असिन्वौ (asinvau) | असिन्वान् (asinvān) |
Instrumental | असिन्वेन (asinvena) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वैः (asinvaiḥ) |
Dative | असिन्वाय (asinvāya) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वेभ्यः (asinvebhyaḥ) |
Ablative | असिन्वात् (asinvāt) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वेभ्यः (asinvebhyaḥ) |
Genitive | असिन्वस्य (asinvasya) | असिन्वयोः (asinvayoḥ) | असिन्वानाम् (asinvānām) |
Locative | असिन्वे (asinve) | असिन्वयोः (asinvayoḥ) | असिन्वेषु (asinveṣu) |
Feminine ā-stem declension of असिन्व | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | असिन्वा (asinvā) | ||
Gen. sg. | असिन्वायाः (asinvāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | असिन्वा (asinvā) | असिन्वे (asinve) | असिन्वाः (asinvāḥ) |
Vocative | असिन्वे (asinve) | असिन्वे (asinve) | असिन्वाः (asinvāḥ) |
Accusative | असिन्वाम् (asinvām) | असिन्वे (asinve) | असिन्वाः (asinvāḥ) |
Instrumental | असिन्वया (asinvayā) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वाभिः (asinvābhiḥ) |
Dative | असिन्वायै (asinvāyai) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वाभ्यः (asinvābhyaḥ) |
Ablative | असिन्वायाः (asinvāyāḥ) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वाभ्यः (asinvābhyaḥ) |
Genitive | असिन्वायाः (asinvāyāḥ) | असिन्वयोः (asinvayoḥ) | असिन्वानाम् (asinvānām) |
Locative | असिन्वायाम् (asinvāyām) | असिन्वयोः (asinvayoḥ) | असिन्वासु (asinvāsu) |
Neuter a-stem declension of असिन्व | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | असिन्वम् (asinvam) | ||
Gen. sg. | असिन्वस्य (asinvasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | असिन्वम् (asinvam) | असिन्वे (asinve) | असिन्वानि (asinvāni) |
Vocative | असिन्व (asinva) | असिन्वे (asinve) | असिन्वानि (asinvāni) |
Accusative | असिन्वम् (asinvam) | असिन्वे (asinve) | असिन्वानि (asinvāni) |
Instrumental | असिन्वेन (asinvena) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वैः (asinvaiḥ) |
Dative | असिन्वाय (asinvāya) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वेभ्यः (asinvebhyaḥ) |
Ablative | असिन्वात् (asinvāt) | असिन्वाभ्याम् (asinvābhyām) | असिन्वेभ्यः (asinvebhyaḥ) |
Genitive | असिन्वस्य (asinvasya) | असिन्वयोः (asinvayoḥ) | असिन्वानाम् (asinvānām) |
Locative | असिन्वे (asinve) | असिन्वयोः (asinvayoḥ) | असिन्वेषु (asinveṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “असिन्व”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 121/1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.