आदिकाव्य

Sanskrit

Etymology

आदि (ādi, first) + काव्य (kāvya, court poem)

Noun

आदिकाव्य (ādikāvya) n

  1. first court poem, an appellation of the Ramayana

Declension

Neuter a-stem declension of आदिकाव्य
Nom. sg. आदिकाव्यम् (ādikāvyam)
Gen. sg. आदिकाव्यस्य (ādikāvyasya)
Singular Dual Plural
Nominative आदिकाव्यम् (ādikāvyam) आदिकाव्ये (ādikāvye) आदिकाव्यानि (ādikāvyāni)
Vocative आदिकाव्य (ādikāvya) आदिकाव्ये (ādikāvye) आदिकाव्यानि (ādikāvyāni)
Accusative आदिकाव्यम् (ādikāvyam) आदिकाव्ये (ādikāvye) आदिकाव्यानि (ādikāvyāni)
Instrumental आदिकाव्येन (ādikāvyena) आदिकाव्याभ्याम् (ādikāvyābhyām) आदिकाव्यैः (ādikāvyaiḥ)
Dative आदिकाव्याय (ādikāvyāya) आदिकाव्याभ्याम् (ādikāvyābhyām) आदिकाव्येभ्यः (ādikāvyebhyaḥ)
Ablative आदिकाव्यात् (ādikāvyāt) आदिकाव्याभ्याम् (ādikāvyābhyām) आदिकाव्येभ्यः (ādikāvyebhyaḥ)
Genitive आदिकाव्यस्य (ādikāvyasya) आदिकाव्ययोः (ādikāvyayoḥ) आदिकाव्यानाम् (ādikāvyānām)
Locative आदिकाव्ये (ādikāvye) आदिकाव्ययोः (ādikāvyayoḥ) आदिकाव्येषु (ādikāvyeṣu)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.