उत्तान
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *uttaHnás, from Proto-Indo-Iranian *utˢtaHnás, from Proto-Indo-European *ud-tn̥h₂-nós, from *úd + *tn̥h₂-nós, the latter from *tenh₂- (“to stretch, extend”). Cognate with Avestan 𐬎𐬯𐬙𐬁𐬥𐬀 (ustāna).
Pronunciation
Adjective
उत्तान • (uttāná)
Declension
Masculine a-stem declension of उत्तान (uttāná) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उत्तानः uttānáḥ |
उत्तानौ uttānaú |
उत्तानाः / उत्तानासः¹ uttānā́ḥ / uttānā́saḥ¹ |
Vocative | उत्तान úttāna |
उत्तानौ úttānau |
उत्तानाः / उत्तानासः¹ úttānāḥ / úttānāsaḥ¹ |
Accusative | उत्तानम् uttānám |
उत्तानौ uttānaú |
उत्तानान् uttānā́n |
Instrumental | उत्तानेन uttānéna |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानैः / उत्तानेभिः¹ uttānaíḥ / uttānébhiḥ¹ |
Dative | उत्तानाय uttānā́ya |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानेभ्यः uttānébhyaḥ |
Ablative | उत्तानात् uttānā́t |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानेभ्यः uttānébhyaḥ |
Genitive | उत्तानस्य uttānásya |
उत्तानयोः uttānáyoḥ |
उत्तानानाम् uttānā́nām |
Locative | उत्ताने uttāné |
उत्तानयोः uttānáyoḥ |
उत्तानेषु uttānéṣu |
Notes |
|
Feminine ā-stem declension of उत्ताना (uttānā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उत्ताना uttānā́ |
उत्ताने uttāné |
उत्तानाः uttānā́ḥ |
Vocative | उत्ताने úttāne |
उत्ताने úttāne |
उत्तानाः úttānāḥ |
Accusative | उत्तानाम् uttānā́m |
उत्ताने uttāné |
उत्तानाः uttānā́ḥ |
Instrumental | उत्तानया / उत्ताना¹ uttānáyā / uttānā́¹ |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानाभिः uttānā́bhiḥ |
Dative | उत्तानायै uttānā́yai |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानाभ्यः uttānā́bhyaḥ |
Ablative | उत्तानायाः uttānā́yāḥ |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानाभ्यः uttānā́bhyaḥ |
Genitive | उत्तानायाः uttānā́yāḥ |
उत्तानयोः uttānáyoḥ |
उत्तानानाम् uttānā́nām |
Locative | उत्तानायाम् uttānā́yām |
उत्तानयोः uttānáyoḥ |
उत्तानासु uttānā́su |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of उत्तान (uttāná) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उत्तानम् uttānám |
उत्ताने uttāné |
उत्तानानि / उत्ताना¹ uttānā́ni / uttānā́¹ |
Vocative | उत्तान úttāna |
उत्ताने úttāne |
उत्तानानि / उत्ताना¹ úttānāni / úttānā¹ |
Accusative | उत्तानम् uttānám |
उत्ताने uttāné |
उत्तानानि / उत्ताना¹ uttānā́ni / uttānā́¹ |
Instrumental | उत्तानेन uttānéna |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानैः / उत्तानेभिः¹ uttānaíḥ / uttānébhiḥ¹ |
Dative | उत्तानाय uttānā́ya |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानेभ्यः uttānébhyaḥ |
Ablative | उत्तानात् uttānā́t |
उत्तानाभ्याम् uttānā́bhyām |
उत्तानेभ्यः uttānébhyaḥ |
Genitive | उत्तानस्य uttānásya |
उत्तानयोः uttānáyoḥ |
उत्तानानाम् uttānā́nām |
Locative | उत्ताने uttāné |
उत्तानयोः uttānáyoḥ |
उत्तानेषु uttānéṣu |
Notes |
|
Descendants
- Pali: uttāna
- Maharastri Prakrit: 𑀉𑀢𑁆𑀢𑀸𑀡 (uttāṇa)
- Marathi: उताणा (utāṇā)
- Sauraseni Prakrit: 𑀉𑀢𑁆𑀢𑀸𑀡 (uttāṇa)
- Hindi: उताना (utānā)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.