मन्तु

Sanskrit

From *men- (“to think”). Cf. mentor.

मन्तु • (mántu) m

Masculine u-stem declension of मन्तु (mántu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मन्तुः mántuḥ	मन्तू mántū	मन्तवः mántavaḥ
Vocative	मन्तो mánto	मन्तू mántū	मन्तवः mántavaḥ
Accusative	मन्तुम् mántum	मन्तू mántū	मन्तून् mántūn
Instrumental	मन्तुना / मन्त्वा¹ mántunā / mántvā¹	मन्तुभ्याम् mántubhyām	मन्तुभिः mántubhiḥ
Dative	मन्तवे / मन्त्वे² mántave / mántve²	मन्तुभ्याम् mántubhyām	मन्तुभ्यः mántubhyaḥ
Ablative	मन्तोः / मन्त्वः² mántoḥ / mántvaḥ²	मन्तुभ्याम् mántubhyām	मन्तुभ्यः mántubhyaḥ
Genitive	मन्तोः / मन्त्वः² mántoḥ / mántvaḥ²	मन्त्वोः mántvoḥ	मन्तूनाम् mántūnām
Locative	मन्तौ mántau	मन्त्वोः mántvoḥ	मन्तुषु mántuṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

मन्तु • (mántu) f

Feminine u-stem declension of मन्तु (mántu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मन्तुः mántuḥ	मन्तू mántū	मन्तवः mántavaḥ
Vocative	मन्तो mánto	मन्तू mántū	मन्तवः mántavaḥ
Accusative	मन्तुम् mántum	मन्तू mántū	मन्तूः mántūḥ
Instrumental	मन्त्वा mántvā	मन्तुभ्याम् mántubhyām	मन्तुभिः mántubhiḥ
Dative	मन्तवे / मन्त्वे¹ / मन्त्वै² mántave / mántve¹ / mántvai²	मन्तुभ्याम् mántubhyām	मन्तुभ्यः mántubhyaḥ
Ablative	मन्तोः / मन्त्वाः² mántoḥ / mántvāḥ²	मन्तुभ्याम् mántubhyām	मन्तुभ्यः mántubhyaḥ
Genitive	मन्तोः / मन्त्वाः² mántoḥ / mántvāḥ²	मन्त्वोः mántvoḥ	मन्तूनाम् mántūnām
Locative	मन्तौ / मन्त्वाम्² mántau / mántvām²	मन्त्वोः mántvoḥ	मन्तुषु mántuṣu
Notes	¹Less common ²Later Sanskrit

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.