मन्त्र

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *mántram, from Proto-Indo-Iranian *mántram, from Proto-Indo-European *mén-tro-m, from *men- (to think), hence "instrument of thought". Related to मनस् (mánas, mind).

Alternative scripts

Pronunciation

Noun

मन्त्र (mántra) m or n

  1. sacred text or speech
  2. a prayer or song of praise (RV. AV. TS.), a sacred formula addressed to any individual deity; a mantra
  3. a Vedic hymn or sacrificial formula, that portion of the Veda which contains the texts called ऋच (ṛc-) or यजुस् (yajus-) or सामन (sāman) (as opposed to the Brahmana or Upanishad portions); a mantra
  4. a mystical verse or magical formula (sometimes personified), incantation, charm, spell; a mantra

Declension

Masculine a-stem declension of मन्त्र (mántra)
Singular Dual Plural
Nominative मन्त्रः
mántraḥ
मन्त्रौ
mántrau
मन्त्राः / मन्त्रासः¹
mántrāḥ / mántrāsaḥ¹
Vocative मन्त्र
mántra
मन्त्रौ
mántrau
मन्त्राः / मन्त्रासः¹
mántrāḥ / mántrāsaḥ¹
Accusative मन्त्रम्
mántram
मन्त्रौ
mántrau
मन्त्रान्
mántrān
Instrumental मन्त्रेण
mántreṇa
मन्त्राभ्याम्
mántrābhyām
मन्त्रैः / मन्त्रेभिः¹
mántraiḥ / mántrebhiḥ¹
Dative मन्त्राय
mántrāya
मन्त्राभ्याम्
mántrābhyām
मन्त्रेभ्यः
mántrebhyaḥ
Ablative मन्त्रात्
mántrāt
मन्त्राभ्याम्
mántrābhyām
मन्त्रेभ्यः
mántrebhyaḥ
Genitive मन्त्रस्य
mántrasya
मन्त्रयोः
mántrayoḥ
मन्त्राणाम्
mántrāṇām
Locative मन्त्रे
mántre
मन्त्रयोः
mántrayoḥ
मन्त्रेषु
mántreṣu
Notes
  • ¹Vedic
Neuter a-stem declension of मन्त्र (mántra)
Singular Dual Plural
Nominative मन्त्रम्
mántram
मन्त्रे
mántre
मन्त्राणि / मन्त्रा¹
mántrāṇi / mántrā¹
Vocative मन्त्र
mántra
मन्त्रे
mántre
मन्त्राणि / मन्त्रा¹
mántrāṇi / mántrā¹
Accusative मन्त्रम्
mántram
मन्त्रे
mántre
मन्त्राणि / मन्त्रा¹
mántrāṇi / mántrā¹
Instrumental मन्त्रेण
mántreṇa
मन्त्राभ्याम्
mántrābhyām
मन्त्रैः / मन्त्रेभिः¹
mántraiḥ / mántrebhiḥ¹
Dative मन्त्राय
mántrāya
मन्त्राभ्याम्
mántrābhyām
मन्त्रेभ्यः
mántrebhyaḥ
Ablative मन्त्रात्
mántrāt
मन्त्राभ्याम्
mántrābhyām
मन्त्रेभ्यः
mántrebhyaḥ
Genitive मन्त्रस्य
mántrasya
मन्त्रयोः
mántrayoḥ
मन्त्राणाम्
mántrāṇām
Locative मन्त्रे
mántre
मन्त्रयोः
mántrayoḥ
मन्त्रेषु
mántreṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

  • Assamese: মাত (mat)
  • Sylheti: ꠝꠣꠔ (mat)
  • Assamese: মন্ত্ৰ (montro)
  • Bengali: মন্ত্র (môntr)
  • Chinese: 曼特羅
  • Danish: mantra
  • English: mantra
  • French: mantra
  • Finnish: mantra
  • Hindi: मंत्र (mantra)
  • Japanese: マントラ
  • Korean: 만트라 (manteura)
  • Malay: mantra, mantera
  • Marathi: मंत्र (mantra)
  • Punjabi: ਮੰਤਰ (mantar)
  • Portuguese: mantra
  • Russian: ма́нтра (mántra)
  • Serbo-Croatian: mantra
  • Spanish: mantra
  • Tamil: மந்திரம் (mantiram)

References

  • Monier-Williams (1899)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.