वसिष्ठ
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *Hwásiṣṭʰas, from Proto-Indo-Iranian *Hwásištʰas (“best, most excellent”), from Proto-Indo-European *h₁wes-. Cognate with Avestan 𐬬𐬀𐬵𐬌𐬱𐬙𐬀 (vahišta, “best”).
Declension
Masculine a-stem declension of वसिष्ठ | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | वसिष्ठः (vasiṣṭhaḥ) | ||
Gen. sg. | वसिष्ठस्य (vasiṣṭhasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वसिष्ठः (vasiṣṭhaḥ) | वसिष्ठौ (vasiṣṭhau) | वसिष्ठाः (vasiṣṭhāḥ) |
Vocative | वसिष्ठ (vasiṣṭha) | वसिष्ठौ (vasiṣṭhau) | वसिष्ठाः (vasiṣṭhāḥ) |
Accusative | वसिष्ठम् (vasiṣṭham) | वसिष्ठौ (vasiṣṭhau) | वसिष्ठान् (vasiṣṭhān) |
Instrumental | वसिष्ठेन (vasiṣṭhena) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठैः (vasiṣṭhaiḥ) |
Dative | वसिष्ठाय (vasiṣṭhāya) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठेभ्यः (vasiṣṭhebhyaḥ) |
Ablative | वसिष्ठात् (vasiṣṭhāt) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठेभ्यः (vasiṣṭhebhyaḥ) |
Genitive | वसिष्ठस्य (vasiṣṭhasya) | वसिष्ठयोः (vasiṣṭhayoḥ) | वसिष्ठानाम् (vasiṣṭhānām) |
Locative | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठयोः (vasiṣṭhayoḥ) | वसिष्ठेषु (vasiṣṭheṣu) |
Feminine ā-stem declension of वसिष्ठ | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | वसिष्ठा (vasiṣṭhā) | ||
Gen. sg. | वसिष्ठायाः (vasiṣṭhāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वसिष्ठा (vasiṣṭhā) | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठाः (vasiṣṭhāḥ) |
Vocative | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठाः (vasiṣṭhāḥ) |
Accusative | वसिष्ठाम् (vasiṣṭhām) | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठाः (vasiṣṭhāḥ) |
Instrumental | वसिष्ठया (vasiṣṭhayā) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठाभिः (vasiṣṭhābhiḥ) |
Dative | वसिष्ठायै (vasiṣṭhāyai) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठाभ्यः (vasiṣṭhābhyaḥ) |
Ablative | वसिष्ठायाः (vasiṣṭhāyāḥ) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठाभ्यः (vasiṣṭhābhyaḥ) |
Genitive | वसिष्ठायाः (vasiṣṭhāyāḥ) | वसिष्ठयोः (vasiṣṭhayoḥ) | वसिष्ठानाम् (vasiṣṭhānām) |
Locative | वसिष्ठायाम् (vasiṣṭhāyām) | वसिष्ठयोः (vasiṣṭhayoḥ) | वसिष्ठासु (vasiṣṭhāsu) |
Neuter a-stem declension of वसिष्ठ | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | वसिष्ठम् (vasiṣṭham) | ||
Gen. sg. | वसिष्ठस्य (vasiṣṭhasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वसिष्ठम् (vasiṣṭham) | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठानि (vasiṣṭhāni) |
Vocative | वसिष्ठ (vasiṣṭha) | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठानि (vasiṣṭhāni) |
Accusative | वसिष्ठम् (vasiṣṭham) | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठानि (vasiṣṭhāni) |
Instrumental | वसिष्ठेन (vasiṣṭhena) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठैः (vasiṣṭhaiḥ) |
Dative | वसिष्ठाय (vasiṣṭhāya) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठेभ्यः (vasiṣṭhebhyaḥ) |
Ablative | वसिष्ठात् (vasiṣṭhāt) | वसिष्ठाभ्याम् (vasiṣṭhābhyām) | वसिष्ठेभ्यः (vasiṣṭhebhyaḥ) |
Genitive | वसिष्ठस्य (vasiṣṭhasya) | वसिष्ठयोः (vasiṣṭhayoḥ) | वसिष्ठानाम् (vasiṣṭhānām) |
Locative | वसिष्ठे (vasiṣṭhe) | वसिष्ठयोः (vasiṣṭhayoḥ) | वसिष्ठेषु (vasiṣṭheṣu) |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.