सत्त्व

Sanskrit

Etymology

सत् (sat, being, living, enduring) + -त्व (-tva), from the root अस् (as).

Pronunciation

  • (Vedic) IPA(key): /s̪ɐt̪.t̪ʋɐ́/, [s̪ɐt̪̚.t̪ʋɐ́]
  • (Classical) IPA(key): /ˈs̪ɐt̪.t̪ʋɐ/, [ˈs̪ɐt̪̚.t̪ʋɐ]

Noun

सत्त्व (sattvá) n

  1. essence
  2. goodness
  3. spirit
  4. existence
  5. being, entity, creature
  6. reality

Declension

Neuter a-stem declension of सत्त्व
Nom. sg. सत्त्वम् (sattvam)
Gen. sg. सत्त्वस्य (sattvasya)
Singular Dual Plural
Nominative सत्त्वम् (sattvam) सत्त्वे (sattve) सत्त्वानि (sattvāni)
Vocative सत्त्व (sattva) सत्त्वे (sattve) सत्त्वानि (sattvāni)
Accusative सत्त्वम् (sattvam) सत्त्वे (sattve) सत्त्वानि (sattvāni)
Instrumental सत्त्वेन (sattvena) सत्त्वाभ्याम् (sattvābhyām) सत्त्वैः (sattvaiḥ)
Dative सत्त्वाय (sattvāya) सत्त्वाभ्याम् (sattvābhyām) सत्त्वेभ्यः (sattvebhyaḥ)
Ablative सत्त्वात् (sattvāt) सत्त्वाभ्याम् (sattvābhyām) सत्त्वेभ्यः (sattvebhyaḥ)
Genitive सत्त्वस्य (sattvasya) सत्त्वयोः (sattvayoḥ) सत्त्वानाम् (sattvānām)
Locative सत्त्वे (sattve) सत्त्वयोः (sattvayoḥ) सत्त्वेषु (sattveṣu)

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.