हुत
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *źʰutás, from Proto-Indo-Iranian *ĵʰutás, from Proto-Indo-European *ǵʰutós (“poured”). Cognate with Ancient Greek χυτός (khutós, “poured”), Old English god (“deity”) (whence English god).
Declension
Masculine a-stem declension of हुत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | हुतः (hutaḥ) | ||
Gen. sg. | हुतस्य (hutasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हुतः (hutaḥ) | हुतौ (hutau) | हुताः (hutāḥ) |
Vocative | हुत (huta) | हुतौ (hutau) | हुताः (hutāḥ) |
Accusative | हुतम् (hutam) | हुतौ (hutau) | हुतान् (hutān) |
Instrumental | हुतेन (hutena) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतैः (hutaiḥ) |
Dative | हुताय (hutāya) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतेभ्यः (hutebhyaḥ) |
Ablative | हुतात् (hutāt) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतेभ्यः (hutebhyaḥ) |
Genitive | हुतस्य (hutasya) | हुतयोः (hutayoḥ) | हुतानाम् (hutānām) |
Locative | हुते (hute) | हुतयोः (hutayoḥ) | हुतेषु (huteṣu) |
Feminine ā-stem declension of हुत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | हुता (hutā) | ||
Gen. sg. | हुतायाः (hutāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हुता (hutā) | हुते (hute) | हुताः (hutāḥ) |
Vocative | हुते (hute) | हुते (hute) | हुताः (hutāḥ) |
Accusative | हुताम् (hutām) | हुते (hute) | हुताः (hutāḥ) |
Instrumental | हुतया (hutayā) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुताभिः (hutābhiḥ) |
Dative | हुतायै (hutāyai) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुताभ्यः (hutābhyaḥ) |
Ablative | हुतायाः (hutāyāḥ) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुताभ्यः (hutābhyaḥ) |
Genitive | हुतायाः (hutāyāḥ) | हुतयोः (hutayoḥ) | हुतानाम् (hutānām) |
Locative | हुतायाम् (hutāyām) | हुतयोः (hutayoḥ) | हुतासु (hutāsu) |
Neuter a-stem declension of हुत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | हुतम् (hutam) | ||
Gen. sg. | हुतस्य (hutasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हुतम् (hutam) | हुते (hute) | हुतानि (hutāni) |
Vocative | हुत (huta) | हुते (hute) | हुतानि (hutāni) |
Accusative | हुतम् (hutam) | हुते (hute) | हुतानि (hutāni) |
Instrumental | हुतेन (hutena) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतैः (hutaiḥ) |
Dative | हुताय (hutāya) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतेभ्यः (hutebhyaḥ) |
Ablative | हुतात् (hutāt) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतेभ्यः (hutebhyaḥ) |
Genitive | हुतस्य (hutasya) | हुतयोः (hutayoḥ) | हुतानाम् (hutānām) |
Locative | हुते (hute) | हुतयोः (hutayoḥ) | हुतेषु (huteṣu) |
Declension
Neuter a-stem declension of हुत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | हुतम् (hutam) | ||
Gen. sg. | हुतस्य (hutasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हुतम् (hutam) | हुते (hute) | हुतानि (hutāni) |
Vocative | हुत (huta) | हुते (hute) | हुतानि (hutāni) |
Accusative | हुतम् (hutam) | हुते (hute) | हुतानि (hutāni) |
Instrumental | हुतेन (hutena) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतैः (hutaiḥ) |
Dative | हुताय (hutāya) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतेभ्यः (hutebhyaḥ) |
Ablative | हुतात् (hutāt) | हुताभ्याम् (hutābhyām) | हुतेभ्यः (hutebhyaḥ) |
Genitive | हुतस्य (hutasya) | हुतयोः (hutayoḥ) | हुतानाम् (hutānām) |
Locative | हुते (hute) | हुतयोः (hutayoḥ) | हुतेषु (huteṣu) |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.