ชู้

See also: ชี้, ชู, and ช

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		ชู้ d͡ʑ ū ˆ
Romanization	Paiboon	chúu
	Royal Institute	chu
(standard) IPA^(key)		/t͡ɕʰuː˦˥/

Noun

ชู้ • (chúu) (classifier คน)

(archaic)
1. loved man; boyfriend.
2. any lover.
3. romantic relationship.
male illicit lover; adulterous man.
adulterous relationship.

Derived terms

Derived terms

คบชู้ (kóp-chúu)
คบชู้สู่ชาย
คบชู้สู่สาว
เจ้าชู้ (jâo-chúu)
ชู้สาว (chúu-sǎao)
ชู้เหนือขันหมาก
ชู้เหนือผัว
ชู้เหนือผี
ทำชู้
เป็นชู้ (bpen-chúu)
มีชู้ (mii-chúu)
เล่นชู้

Related terms

Related terms

กิ๊ก (gík)
เก็บ (gèp)
น้อย (nɔ́ɔi)
บ้านเล็กบ้านน้อย

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.