ἀπέχω

Ancient Greek

Etymology

ᾰ̓πο- (apo-, “away from”) +‎ ἔχω (ékhō, “to keep”)

Pronunciation
 

Verb

ᾰ̓πέχω • (apékhō)

  1. (active) to keep off or away from
  2. (middle) to keep oneself off or away from
  3. (active, intransitive) to be away from, to be far from [+genitive = from something or someone]
  4. (active) to receive in full, to have all of

Conjugation
   Present: ᾰ̓πέχω, ᾰ̓πέχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓πέχω ᾰ̓πέχεις ᾰ̓πέχει ᾰ̓πέχετον ᾰ̓πέχετον ᾰ̓πέχομεν ᾰ̓πέχετε ᾰ̓πέχουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓πέχω ᾰ̓πέχῃς ᾰ̓πέχῃ ᾰ̓πέχητον ᾰ̓πέχητον ᾰ̓πέχωμεν ᾰ̓πέχητε ᾰ̓πέχωσῐ(ν)
optative ᾰ̓πέχοιμῐ ᾰ̓πέχοις ᾰ̓πέχοι ᾰ̓πέχοιτον ᾰ̓πεχοίτην ᾰ̓πέχοιμεν ᾰ̓πέχοιτε ᾰ̓πέχοιεν
imperative   ᾰ̓́πεχε ᾰ̓πεχέτω ᾰ̓πέχετον ᾰ̓πεχέτων   ᾰ̓πέχετε ᾰ̓πεχόντων
middle/
passive		 indicative ᾰ̓πέχομαι ᾰ̓πέχῃ,
ᾰ̓πέχει		 ᾰ̓πέχεται ᾰ̓πέχεσθον ᾰ̓πέχεσθον ᾰ̓πεχόμεθᾰ ᾰ̓πέχεσθε ᾰ̓πέχονται
subjunctive ᾰ̓πέχωμαι ᾰ̓πέχῃ ᾰ̓πέχηται ᾰ̓πέχησθον ᾰ̓πέχησθον ᾰ̓πεχώμεθᾰ ᾰ̓πέχησθε ᾰ̓πέχωνται
optative ᾰ̓πεχοίμην ᾰ̓πέχοιο ᾰ̓πέχοιτο ᾰ̓πέχοισθον ᾰ̓πεχοίσθην ᾰ̓πεχοίμεθᾰ ᾰ̓πέχοισθε ᾰ̓πέχοιντο
imperative   ᾰ̓πέχου ᾰ̓πεχέσθω ᾰ̓πέχεσθον ᾰ̓πεχέσθων   ᾰ̓πέχεσθε ᾰ̓πεχέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓πέχειν ᾰ̓πέχεσθαι
participle m ᾰ̓πέχων ᾰ̓πεχόμενος
f ᾰ̓πέχουσᾰ ᾰ̓πεχομένη
n ᾰ̓πέχον ᾰ̓πεχόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾰ̓́πειχον, ᾰ̓πειχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓́πειχον ᾰ̓́πειχες ᾰ̓́πειχε(ν) ᾰ̓πείχετον ᾰ̓πειχέτην ᾰ̓πείχομεν ᾰ̓πείχετε ᾰ̓́πειχον
middle/
passive		 indicative ᾰ̓πειχόμην ᾰ̓πείχου ᾰ̓πείχετο ᾰ̓πείχεσθον ᾰ̓πειχέσθην ᾰ̓πειχόμεθᾰ ᾰ̓πείχεσθε ᾰ̓πείχοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓φέξω, ᾰ̓φέξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓φέξω ᾰ̓φέξεις ᾰ̓φέξει ᾰ̓φέξετον ᾰ̓φέξετον ᾰ̓φέξομεν ᾰ̓φέξετε ᾰ̓φέξουσῐ(ν)
optative ᾰ̓φέξοιμῐ ᾰ̓φέξοις ᾰ̓φέξοι ᾰ̓φέξοιτον ᾰ̓φεξοίτην ᾰ̓φέξοιμεν ᾰ̓φέξοιτε ᾰ̓φέξοιεν
middle indicative ᾰ̓φέξομαι ᾰ̓φέξῃ,
ᾰ̓φέξει		 ᾰ̓φέξεται ᾰ̓φέξεσθον ᾰ̓φέξεσθον ᾰ̓φεξόμεθᾰ ᾰ̓φέξεσθε ᾰ̓φέξονται
optative ᾰ̓φεξοίμην ᾰ̓φέξοιο ᾰ̓φέξοιτο ᾰ̓φέξοισθον ᾰ̓φεξοίσθην ᾰ̓φεξοίμεθᾰ ᾰ̓φέξοισθε ᾰ̓φέξοιντο
active middle
infinitive ᾰ̓φέξειν ᾰ̓φέξεσθαι
participle m ᾰ̓φέξων ᾰ̓φεξόμενος
f ᾰ̓φέξουσᾰ ᾰ̓φεξομένη
n ᾰ̓φέξον ᾰ̓φεξόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓ποσχήσω (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓ποσχήσω ᾰ̓ποσχήσεις ᾰ̓ποσχήσει ᾰ̓ποσχήσετον ᾰ̓ποσχήσετον ᾰ̓ποσχήσομεν ᾰ̓ποσχήσετε ᾰ̓ποσχήσουσῐ(ν)
optative ᾰ̓ποσχήσοιμῐ ᾰ̓ποσχήσοισ(θᾰ) ᾰ̓ποσχήσοι ᾰ̓ποσχήσοιτον ᾰ̓ποσχησοίτην ᾰ̓ποσχήσοιμεν ᾰ̓ποσχήσοιτε ᾰ̓ποσχήσοιεν
active
infinitive ᾰ̓ποσχήσειν/ᾰ̓ποσχησέμεν(αι)/ᾰ̓ποσχησμέναι
participle m ᾰ̓ποσχήσων
f ᾰ̓ποσχήσουσᾰ
n ᾰ̓ποσχῆσον
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓́πεσχον, ᾰ̓πεσχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓́πεσχον ᾰ̓́πεσχες ᾰ̓́πεσχε(ν) ᾰ̓πέσχετον ᾰ̓πεσχέτην ᾰ̓πέσχομεν ᾰ̓πέσχετε ᾰ̓́πεσχον
subjunctive ᾰ̓πόσχω ᾰ̓πόσχῃς ᾰ̓πόσχῃ ᾰ̓πόσχητον ᾰ̓πόσχητον ᾰ̓πόσχωμεν ᾰ̓πόσχητε ᾰ̓πόσχωσῐ(ν)
optative ᾰ̓πόσχοιμῐ ᾰ̓πόσχοις ᾰ̓πόσχοι ᾰ̓πόσχοιτον ᾰ̓ποσχοίτην ᾰ̓πόσχοιμεν ᾰ̓πόσχοιτε ᾰ̓πόσχοιεν
imperative   ᾰ̓́ποσχε ᾰ̓ποσχέτω ᾰ̓πόσχετον ᾰ̓ποσχέτων   ᾰ̓πόσχετε ᾰ̓ποσχόντων
middle indicative ᾰ̓πεσχόμην ᾰ̓πέσχου ᾰ̓πέσχετο ᾰ̓πέσχεσθον ᾰ̓πεσχέσθην ᾰ̓πεσχόμεθᾰ ᾰ̓πέσχεσθε ᾰ̓πέσχοντο
subjunctive ᾰ̓πόσχωμαι ᾰ̓πόσχῃ ᾰ̓πόσχηται ᾰ̓πόσχησθον ᾰ̓πόσχησθον ᾰ̓ποσχώμεθᾰ ᾰ̓πόσχησθε ᾰ̓πόσχωνται
optative ᾰ̓ποσχοίμην ᾰ̓πόσχοιο ᾰ̓πόσχοιτο ᾰ̓πόσχοισθον ᾰ̓ποσχοίσθην ᾰ̓ποσχοίμεθᾰ ᾰ̓πόσχοισθε ᾰ̓πόσχοιντο
imperative   ᾰ̓ποσχοῦ ᾰ̓ποσχέσθω ᾰ̓πόσχεσθον ᾰ̓ποσχέσθων   ᾰ̓πόσχεσθε ᾰ̓ποσχέσθων
active middle
infinitive ᾰ̓ποσχεῖν ᾰ̓ποσχέσθαι
participle m ᾰ̓ποσχών ᾰ̓ποσχόμενος
f ᾰ̓ποσχοῦσᾰ ᾰ̓ποσχομένη
n ᾰ̓ποσχόν ᾰ̓ποσχόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓πέσχηκᾰ, ᾰ̓πέσχημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓πέσχηκᾰ ᾰ̓πέσχηκᾰς ᾰ̓πέσχηκε(ν) ᾰ̓πεσχήκᾰτον ᾰ̓πεσχήκᾰτον ᾰ̓πεσχήκᾰμεν ᾰ̓πεσχήκᾰτε ᾰ̓πεσχήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓πεσχήκω ᾰ̓πεσχήκῃς ᾰ̓πεσχήκῃ ᾰ̓πεσχήκητον ᾰ̓πεσχήκητον ᾰ̓πεσχήκωμεν ᾰ̓πεσχήκητε ᾰ̓πεσχήκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓πεσχήκοιμῐ,
ᾰ̓πεσχηκοίην		 ᾰ̓πεσχήκοις,
ᾰ̓πεσχηκοίης		 ᾰ̓πεσχήκοι,
ᾰ̓πεσχηκοίη		 ᾰ̓πεσχήκοιτον ᾰ̓πεσχηκοίτην ᾰ̓πεσχήκοιμεν ᾰ̓πεσχήκοιτε ᾰ̓πεσχήκοιεν
imperative   ᾰ̓πέσχηκε ᾰ̓πεσχηκέτω ᾰ̓πεσχήκετον ᾰ̓πεσχηκέτων   ᾰ̓πεσχήκετε ᾰ̓πεσχηκόντων
middle/
passive		 indicative ᾰ̓πέσχημαι ᾰ̓πέσχησαι ᾰ̓πέσχηται ᾰ̓πέσχησθον ᾰ̓πέσχησθον ᾰ̓πεσχήμεθᾰ ᾰ̓πέσχησθε ᾰ̓πέσχηνται
subjunctive ᾰ̓πεσχημένος ὦ ᾰ̓πεσχημένος ᾖς ᾰ̓πεσχημένος ᾖ ᾰ̓πεσχημένω ἦτον ᾰ̓πεσχημένω ἦτον ᾰ̓πεσχημένοι ὦμεν ᾰ̓πεσχημένοι ἦτε ᾰ̓πεσχημένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾰ̓πεσχημένος εἴην ᾰ̓πεσχημένος εἴης ᾰ̓πεσχημένος εἴη ᾰ̓πεσχημένοι εἴητον/εἶτον ᾰ̓πεσχημένω εἰήτην/εἴτην ᾰ̓πεσχημένοι εἴημεν/εἶμεν ᾰ̓πεσχημένοι εἴητε/εἶτε ᾰ̓πεσχημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ᾰ̓πέσχησο ᾰ̓πεσχήσθω ᾰ̓πέσχησθον ᾰ̓πεσχήσθων   ᾰ̓πέσχησθε ᾰ̓πεσχήσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓πεσχηκέναι ᾰ̓πεσχῆσθαι
participle m ᾰ̓πεσχηκώς ᾰ̓πεσχημένος
f ᾰ̓πεσχηκυῖᾰ ᾰ̓πεσχημένη
n ᾰ̓πεσχηκός ᾰ̓πεσχημένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ᾰ̓πεκτέος (apektéos)

Further reading
  • ἀπέχω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • ἀπέχω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • ἀπέχω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • ἀπέχω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • ἀπέχω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.