ἐνεργέω
Ancient Greek
Etymology
From ἐνεργής (energḗs, “active, effective”) + -έω (-éō, denominative verbal suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.ner.ɡé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɛ.nɛrˈɡɛ.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /e.nerˈɣe.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /e.nerˈʝe.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /e.nerˈʝe.o/
Verb
ἐνεργέω • (energéō)
- to be in action or activity, to operate
- New Testament, Epistle to the Galatians 2:8
- New Testament, Epistle to the Romans 7:5
- (transitive) to effect, execute
- (euphemistically) to have sex
Inflection
Present: ἐνεργῶ, ἐνεργοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐνεργῶ | ἐνεργεῖς | ἐνεργεῖ | ἐνεργεῖτον | ἐνεργεῖτον | ἐνεργοῦμεν | ἐνεργεῖτε | ἐνεργοῦσῐ(ν) |
subjunctive | ἐνεργῶ | ἐνεργῇς | ἐνεργῇ | ἐνεργῆτον | ἐνεργῆτον | ἐνεργῶμεν | ἐνεργῆτε | ἐνεργῶσῐ(ν) | |
optative | ἐνεργοίην/ ἐνεργοῖμῐ |
ἐνεργοίης/ ἐνεργοῖς |
ἐνεργοίη/ ἐνεργοῖ |
ἐνεργοίητον/ ἐνεργοῖτον |
ἐνεργοιήτην/ ἐνεργοίτην |
ἐνεργοίημεν/ ἐνεργοῖμεν |
ἐνεργοίητε/ ἐνεργοῖτε |
ἐνεργοίησᾰν/ ἐνεργοῖεν | |
imperative | {{{2}}}ει | ἐνεργείτω | ἐνεργεῖτον | ἐνεργείτων | ἐνεργεῖτε | ἐνεργούντων | |||
middle/
passive |
indicative | ἐνεργοῦμαι | ἐνεργῇ/ ἐνεργεῖ |
ἐνεργεῖται | ἐνεργεῖσθον | ἐνεργεῖσθον | ἐνεργούμεθᾰ | ἐνεργεῖσθε | ἐνεργοῦνται |
subjunctive | ἐνεργῶμαι | ἐνεργῇ | ἐνεργῆται | ἐνεργῆσθον | ἐνεργῆσθον | ἐνεργώμεθᾰ | ἐνεργῆσθε | ἐνεργῶνται | |
optative | ἐνεργοίμην | ἐνεργοῖο | ἐνεργοῖτο | ἐνεργοῖσθον | ἐνεργοίσθην | ἐνεργοίμεθᾰ | ἐνεργοῖσθε | ἐνεργοῖντο | |
imperative | ἐνεργοῦ | ἐνεργείσθω | ἐνεργεῖσθον | ἐνεργείσθων | ἐνεργεῖσθε | ἐνεργείσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | ἐνεργεῖν | ἐνεργεῖσθαι | |||||||
participle | ἐνεργῶν, ἐνεργοῦσᾰ, ἐνεργοῦν | ἐνεργούμενος, ἐνεργουμένη, ἐνεργούμενον |
Present: ἐνεργέω, ἐνεργέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐνεργέω | ἐνεργέεις | ἐνεργέει | ἐνεργέετον | ἐνεργέετον | ἐνεργέομεν | ἐνεργέετε | ἐνεργέουσῐ(ν) |
subjunctive | ἐνεργέω | ἐνεργέῃς | ἐνεργέῃ | ἐνεργέητον | ἐνεργέητον | ἐνεργέωμεν | ἐνεργέητε | ἐνεργέωσῐ(ν) | |
optative | ἐνεργέοιμῐ | ἐνεργέοις | ἐνεργέοι | ἐνεργέοιτον | ἐνεργεοίτην | ἐνεργέοιμεν | ἐνεργέοιτε | ἐνεργέοιεν | |
imperative | {{{2}}}εε | ἐνεργεέτω | ἐνεργεετον | ἐνεργεέτων | ἐνεργεετε | ἐνεργεόντων | |||
middle/
passive |
indicative | ἐνεργέομαι | ἐνεργέει/ ἐνεργέῃ |
ἐνεργέεται | ἐνεργέεσθον | ἐνεργέεσθον | ἐνεργεόμεθᾰ | ἐνεργέεσθε | ἐνεργέονται |
subjunctive | ἐνεργέωμαι | ἐνεργέῃ | ἐνεργέηται | ἐνεργέησθον | ἐνεργέησθον | ἐνεργεώμεθᾰ | ἐνεργέησθε | ἐνεργέωνται | |
optative | ἐνεργεοίμην | ἐνεργέοιο | ἐνεργέοιτο | ἐνεργέοισθον | ἐνεργεοίσθην | ἐνεργεοίμεθᾰ | ἐνεργέοισθε | ἐνεργέοιντο | |
imperative | ἐνεργέου | ἐνεργεέσθω | ἐνεργέεσθον | ἐνεργεέσθων | ἐνεργέεσθε | ἐνεργεέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | ἐνεργέειν | ἐνεργέεσθαι | |||||||
participle | ἐνεργέων, ἐνεργέουσᾰ, {{{2}}}εον | ἐνεργεόμενος, ἐνεργεομένη, ἐνεργεόμενον |
References
- ἐνεργέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἐνεργέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἐνεργέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἐνεργέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
- G1754 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.