ἐρείκινος

Ancient Greek

Etymology

From ἐρείκη (ereíkē, “heather”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.rěː.ki.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛˈri.ki.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈri.ki.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈri.ci.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈri.ci.nos/

Adjective

ἐρείκῐνος • (ereíkinos) m (feminine ἐρεικῐ́νη, neuter ἐρείκῐνον); first/second declension

of heather

Inflection

First and second declension of ἐρείκῐνος; ἐρεικῐ́νη; ἐρείκῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἐρείκῐνος ereíkinos	ἐρεικῐ́νη ereikínē	ἐρείκῐνον ereíkinon	ἐρεικῐ́νω ereikínō	ἐρεικῐ́νᾱ ereikínā	ἐρεικῐ́νω ereikínō	ἐρείκῐνοι ereíkinoi	ἐρείκῐναι ereíkinai	ἐρείκῐνᾰ ereíkina
Genitive	ἐρεικῐ́νου ereikínou	ἐρεικῐ́νης ereikínēs	ἐρεικῐ́νου ereikínou	ἐρεικῐ́νοιν ereikínoin	ἐρεικῐ́ναιν ereikínain	ἐρεικῐ́νοιν ereikínoin	ἐρεικῐ́νων ereikínōn	ἐρεικῐ́νων ereikínōn	ἐρεικῐ́νων ereikínōn
Dative	ἐρεικῐ́νῳ ereikínōi	ἐρεικῐ́νῃ ereikínēi	ἐρεικῐ́νῳ ereikínōi	ἐρεικῐ́νοιν ereikínoin	ἐρεικῐ́ναιν ereikínain	ἐρεικῐ́νοιν ereikínoin	ἐρεικῐ́νοις ereikínois	ἐρεικῐ́ναις ereikínais	ἐρεικῐ́νοις ereikínois
Accusative	ἐρείκῐνον ereíkinon	ἐρεικῐ́νην ereikínēn	ἐρείκῐνον ereíkinon	ἐρεικῐ́νω ereikínō	ἐρεικῐ́νᾱ ereikínā	ἐρεικῐ́νω ereikínō	ἐρεικῐ́νους ereikínous	ἐρεικῐ́νᾱς ereikínās	ἐρείκῐνᾰ ereíkina
Vocative	ἐρείκῐνε ereíkine	ἐρεικῐ́νη ereikínē	ἐρείκῐνον ereíkinon	ἐρεικῐ́νω ereikínō	ἐρεικῐ́νᾱ ereikínā	ἐρεικῐ́νω ereikínō	ἐρείκῐνοι ereíkinoi	ἐρείκῐναι ereíkinai	ἐρείκῐνᾰ ereíkina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐρεικῐ́νως ereikínōs			ἐρεικῐνώτερος ereikinṓteros			ἐρεικῐνώτᾰτος ereikinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.