ἰατρεύω

See also: ιατρεύω

Ancient Greek

Etymology

From ἰατρός (iatrós, “physician”), from ἰάομαι (iáomai, “I cure, treat”)

Pronunciation
 

Verb

ἰατρεύω • (iatreúō)

  1. I medically treat, cure
    • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, περὶ διαίτης ὀξέων 2
    • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Joints 46
    • 110 BCE – 35 BCE, Philodemus, On Music 69K.
    • 380 BCE, Plato, Gorgias 478b
    • Module:Quotations:383: attempt to compare number with nil
    • Module:Quotations:383: attempt to compare number with nil
  2. I practice medicine
  3. I remedy, correct

Inflection
   Present: ἰᾱτρεύω, ἰᾱτρεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἰᾱτρεύω ἰᾱτρεύεις ἰᾱτρεύει ἰᾱτρεύετον ἰᾱτρεύετον ἰᾱτρεύομεν ἰᾱτρεύετε ἰᾱτρεύουσῐ(ν)
subjunctive ἰᾱτρεύω ἰᾱτρεύῃς ἰᾱτρεύῃ ἰᾱτρεύητον ἰᾱτρεύητον ἰᾱτρεύωμεν ἰᾱτρεύητε ἰᾱτρεύωσῐ(ν)
optative ἰᾱτρεύοιμῐ ἰᾱτρεύοις ἰᾱτρεύοι ἰᾱτρεύοιτον ἰᾱτρευοίτην ἰᾱτρεύοιμεν ἰᾱτρεύοιτε ἰᾱτρεύοιεν
imperative   ἰᾱ́τρευε ἰᾱτρευέτω ἰᾱτρεύετον ἰᾱτρευέτων   ἰᾱτρεύετε ἰᾱτρευόντων
middle/
passive		 indicative ἰᾱτρεύομαι ἰᾱτρεύῃ,
ἰᾱτρεύει		 ἰᾱτρεύεται ἰᾱτρεύεσθον ἰᾱτρεύεσθον ἰᾱτρευόμεθᾰ ἰᾱτρεύεσθε ἰᾱτρεύονται
subjunctive ἰᾱτρεύωμαι ἰᾱτρεύῃ ἰᾱτρεύηται ἰᾱτρεύησθον ἰᾱτρεύησθον ἰᾱτρευώμεθᾰ ἰᾱτρεύησθε ἰᾱτρεύωνται
optative ἰᾱτρευοίμην ἰᾱτρεύοιο ἰᾱτρεύοιτο ἰᾱτρεύοισθον ἰᾱτρευοίσθην ἰᾱτρευοίμεθᾰ ἰᾱτρεύοισθε ἰᾱτρεύοιντο
imperative   ἰᾱτρεύου ἰᾱτρευέσθω ἰᾱτρεύεσθον ἰᾱτρευέσθων   ἰᾱτρεύεσθε ἰᾱτρευέσθων
active middle/passive
infinitive ἰᾱτρεύειν ἰᾱτρεύεσθαι
participle m ἰᾱτρεύων ἰᾱτρευόμενος
f ἰᾱτρεύουσᾰ ἰᾱτρευομένη
n ἰᾱτρεῦον ἰᾱτρευόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἰᾱ́τρευον, ἰᾱτρευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἰᾱ́τρευον ἰᾱ́τρευες ἰᾱ́τρευε(ν) ἰᾱτρεύετον ἰᾱτρευέτην ἰᾱτρεύομεν ἰᾱτρεύετε ἰᾱ́τρευον
middle/
passive		 indicative ἰᾱτρευόμην ἰᾱτρεύου ἰᾱτρεύετο ἰᾱτρεύεσθον ἰᾱτρευέσθην ἰᾱτρευόμεθᾰ ἰᾱτρεύεσθε ἰᾱτρεύοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἰᾱ́τρευσᾰ, ἰᾱτρευσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἰᾱ́τρευσᾰ ἰᾱ́τρευσᾰς ἰᾱ́τρευσε(ν) ἰᾱτρεύσᾰτον ἰᾱτρευσᾰ́την ἰᾱτρεύσᾰμεν ἰᾱτρεύσᾰτε ἰᾱ́τρευσᾰν
subjunctive ἰᾱτρεύσω ἰᾱτρεύσῃς ἰᾱτρεύσῃ ἰᾱτρεύσητον ἰᾱτρεύσητον ἰᾱτρεύσωμεν ἰᾱτρεύσητε ἰᾱτρεύσωσῐ(ν)
optative ἰᾱτρεύσαιμῐ ἰᾱτρεύσειᾰς,
ἰᾱτρεύσαις		 ἰᾱτρεύσειε(ν),
ἰᾱτρεύσαι		 ἰᾱτρεύσαιτον ἰᾱτρευσαίτην ἰᾱτρεύσαιμεν ἰᾱτρεύσαιτε ἰᾱτρεύσειᾰν,
ἰᾱτρεύσαιεν
imperative   ἰᾱ́τρευσον ἰᾱτρευσᾰ́τω ἰᾱτρεύσᾰτον ἰᾱτρευσᾰ́των   ἰᾱτρεύσᾰτε ἰᾱτρευσᾰ́ντων
middle indicative ἰᾱτρευσᾰ́μην ἰᾱτρεύσω ἰᾱτρεύσᾰτο ἰᾱτρεύσᾰσθον ἰᾱτρευσᾰ́σθην ἰᾱτρευσᾰ́μεθᾰ ἰᾱτρεύσᾰσθε ἰᾱτρεύσᾰντο
subjunctive ἰᾱτρεύσωμαι ἰᾱτρεύσῃ ἰᾱτρεύσηται ἰᾱτρεύσησθον ἰᾱτρεύσησθον ἰᾱτρευσώμεθᾰ ἰᾱτρεύσησθε ἰᾱτρεύσωνται
optative ἰᾱτρευσαίμην ἰᾱτρεύσαιο ἰᾱτρεύσαιτο ἰᾱτρεύσαισθον ἰᾱτρευσαίσθην ἰᾱτρευσαίμεθᾰ ἰᾱτρεύσαισθε ἰᾱτρεύσαιντο
imperative   ἰᾱ́τρευσαι ἰᾱτρευσᾰ́σθω ἰᾱτρεύσᾰσθον ἰᾱτρευσᾰ́σθων   ἰᾱτρεύσᾰσθε ἰᾱτρευσᾰ́σθων
active middle
infinitive ἰᾱτρεῦσαι ἰᾱτρεύσᾰσθαι
participle m ἰᾱτρεύσᾱς ἰᾱτρευσᾰ́μενος
f ἰᾱτρεύσᾱσᾰ ἰᾱτρευσᾰμένη
n ἰᾱτρεῦσᾰν ἰᾱτρευσᾰ́μενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἰᾱ́τρευκᾰ, ἰᾱ́τρευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἰᾱ́τρευκᾰ ἰᾱ́τρευκᾰς ἰᾱ́τρευκε(ν) ἰᾱτρεύκᾰτον ἰᾱτρεύκᾰτον ἰᾱτρεύκᾰμεν ἰᾱτρεύκᾰτε ἰᾱτρεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἰᾱτρεύκω ἰᾱτρεύκῃς ἰᾱτρεύκῃ ἰᾱτρεύκητον ἰᾱτρεύκητον ἰᾱτρεύκωμεν ἰᾱτρεύκητε ἰᾱτρεύκωσῐ(ν)
optative ἰᾱτρεύκοιμῐ,
ἰᾱτρευκοίην		 ἰᾱτρεύκοις,
ἰᾱτρευκοίης		 ἰᾱτρεύκοι,
ἰᾱτρευκοίη		 ἰᾱτρεύκοιτον ἰᾱτρευκοίτην ἰᾱτρεύκοιμεν ἰᾱτρεύκοιτε ἰᾱτρεύκοιεν
imperative   ἰᾱ́τρευκε ἰᾱτρευκέτω ἰᾱτρεύκετον ἰᾱτρευκέτων   ἰᾱτρεύκετε ἰᾱτρευκόντων
middle/
passive		 indicative ἰᾱ́τρευμαι ἰᾱ́τρευσαι ἰᾱ́τρευται ἰᾱ́τρευσθον ἰᾱ́τρευσθον ἰᾱτρεύμεθᾰ ἰᾱ́τρευσθε ἰᾱ́τρευνται
subjunctive ἰᾱτρευμένος ὦ ἰᾱτρευμένος ᾖς ἰᾱτρευμένος ᾖ ἰᾱτρευμένω ἦτον ἰᾱτρευμένω ἦτον ἰᾱτρευμένοι ὦμεν ἰᾱτρευμένοι ἦτε ἰᾱτρευμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἰᾱτρευμένος εἴην ἰᾱτρευμένος εἴης ἰᾱτρευμένος εἴη ἰᾱτρευμένοι εἴητον/εἶτον ἰᾱτρευμένω εἰήτην/εἴτην ἰᾱτρευμένοι εἴημεν/εἶμεν ἰᾱτρευμένοι εἴητε/εἶτε ἰᾱτρευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἰᾱ́τρευσο ἰᾱτρεύσθω ἰᾱ́τρευσθον ἰᾱτρεύσθων   ἰᾱ́τρευσθε ἰᾱτρεύσθων
active middle/passive
infinitive ἰᾱτρευκέναι ἰᾱτρεῦσθαι
participle m ἰᾱτρευκώς ἰᾱτρευμένος
f ἰᾱτρευκυῖᾰ ἰᾱτρευμένη
n ἰᾱτρευκός ἰᾱτρευμένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἰήτρευκᾰ, ἰήτρευμαι (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἰήτρευκᾰ ἰήτρευκᾰς ἰήτρευκε(ν) ἰητρεύκᾰτον ἰητρεύκᾰτον ἰητρεύκᾰμεν ἰητρεύκᾰτε ἰητρεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἰητρεύκω ἰητρεύκῃς ἰητρεύκῃ ἰητρεύκητον ἰητρεύκητον ἰητρεύκωμεν ἰητρεύκητε ἰητρεύκωσῐ(ν)
optative ἰητρεύκοιμῐ,
ἰητρευκοίην		 ἰητρεύκοις,
ἰητρευκοίης		 ἰητρεύκοι,
ἰητρευκοίη		 ἰητρεύκοιτον ἰητρευκοίτην ἰητρεύκοιμεν ἰητρεύκοιτε ἰητρεύκοιεν
imperative   ἰήτρευκε ἰητρευκέτω ἰητρεύκετον ἰητρευκέτων   ἰητρεύκετε ἰητρευκόντων
middle/
passive		 indicative ἰήτρευμαι ἰήτρευσαι ἰήτρευται ἰήτρευσθον ἰήτρευσθον ἰητρεύμεθᾰ ἰήτρευσθε ἰήτρευνται
subjunctive ἰητρευμένος ὦ ἰητρευμένος ᾖς ἰητρευμένος ᾖ ἰητρευμένω ἦτον ἰητρευμένω ἦτον ἰητρευμένοι ὦμεν ἰητρευμένοι ἦτε ἰητρευμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἰητρευμένος εἴην ἰητρευμένος εἴης ἰητρευμένος εἴη ἰητρευμένοι εἴητον/εἶτον ἰητρευμένω εἰήτην/εἴτην ἰητρευμένοι εἴημεν/εἶμεν ἰητρευμένοι εἴητε/εἶτε ἰητρεύμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
imperative   ἰήτρευσο ἰητρεύσθω ἰήτρευσθον ἰητρεύσθων   ἰήτρευσθε ἰητρεύσθων
active middle/passive
infinitive ἰητρευκέναι ἰητρεῦσθαι
participle m ἰητρευκώς ἰητρευμένος
f ἰητρευκυῖᾰ ἰητρευμένη
n ἰητρευκός ἰητρευμένον
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀνιατρεύω (aniatreúō)
  • προσιατρεύω (prosiatreúō)
  • συνιατρεύω (suniatreúō)
  • ἀνιάτρευτος (aniátreutos)
  • ἰάτρευμα (iátreuma)
  • ἰάτρευσις (iátreusis)
  • ἰατρευτέον (iatreutéon)
  • ἰατρευτικός (iatreutikós)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.