ὀξύτονος
See also: οξύτονος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ok.sý.to.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /okˈsy.to.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /okˈsy.to.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /okˈsy.to.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /okˈsi.to.nos/
Adjective
ὀξῠ́τονος • (oxútonos) m or f (neuter ὀξῠ́τονον); second declension
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ὀξῠ́τονος oxútonos |
ὀξῠ́τονον oxútonon |
ὀξῠτόνω oxutónō |
ὀξῠτόνω oxutónō |
ὀξῠ́τονοι oxútonoi |
ὀξῠ́τονᾰ oxútona | ||||||||
Genitive | ὀξῠτόνου oxutónou |
ὀξῠτόνου oxutónou |
ὀξῠτόνοιν oxutónoin |
ὀξῠτόνοιν oxutónoin |
ὀξῠτόνων oxutónōn |
ὀξῠτόνων oxutónōn | ||||||||
Dative | ὀξῠτόνῳ oxutónōi |
ὀξῠτόνῳ oxutónōi |
ὀξῠτόνοιν oxutónoin |
ὀξῠτόνοιν oxutónoin |
ὀξῠτόνοις oxutónois |
ὀξῠτόνοις oxutónois | ||||||||
Accusative | ὀξῠ́τονον oxútonon |
ὀξῠ́τονον oxútonon |
ὀξῠτόνω oxutónō |
ὀξῠτόνω oxutónō |
ὀξῠτόνους oxutónous |
ὀξῠ́τονᾰ oxútona | ||||||||
Vocative | ὀξῠ́τονε oxútone |
ὀξῠ́τονον oxútonon |
ὀξῠτόνω oxutónō |
ὀξῠτόνω oxutónō |
ὀξῠ́τονοι oxútonoi |
ὀξῠ́τονᾰ oxútona | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὀξῠτόνως oxutónōs |
ὀξῠτονώτερος oxutonṓteros |
ὀξῠτονώτᾰτος oxutonṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
- ὀξῠτονέω (oxutonéō)
- ὀξῠ́τονον (oxútonon)
See also
- βαρύτονος (barútonos)
Further reading
- ὀξύτονος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ὀξύτονος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ὀξύτονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.