ῥαβδομαντεία

Ancient Greek

From ῥάβδος (rhábdos, “rod”) +‎ μαντεία (manteía, “divination”).

ῥᾰβδομᾰντείᾱ • (rhabdomanteíā) f (genitive ῥᾰβδομᾰντείᾱς); first declension

First declension of ἡ ῥᾰβδομᾰντείᾱ; τῆς ῥᾰβδομᾰντείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ῥᾰβδομᾰντείᾱ hē rhabdomanteíā	τὼ ῥᾰβδομᾰντείᾱ tṑ rhabdomanteíā	αἱ ῥᾰβδομᾰντεῖαι hai rhabdomanteîai
Genitive	τῆς ῥᾰβδομᾰντείᾱς tês rhabdomanteíās	τοῖν ῥᾰβδομᾰντείαιν toîn rhabdomanteíain	τῶν ῥᾰβδομᾰντειῶν tôn rhabdomanteiôn
Dative	τῇ ῥᾰβδομᾰντείᾳ têi rhabdomanteíāi	τοῖν ῥᾰβδομᾰντείαιν toîn rhabdomanteíain	ταῖς ῥᾰβδομᾰντείαις taîs rhabdomanteíais
Accusative	τὴν ῥᾰβδομᾰντείᾱν tḕn rhabdomanteíān	τὼ ῥᾰβδομᾰντείᾱ tṑ rhabdomanteíā	τᾱ̀ς ῥᾰβδομᾰντείᾱς tā̀s rhabdomanteíās
Vocative	ῥᾰβδομᾰντείᾱ rhabdomanteíā	ῥᾰβδομᾰντείᾱ rhabdomanteíā	ῥᾰβδομᾰντεῖαι rhabdomanteîai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.