Plaetorius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /plae̯ˈtoː.ri.us/, [pɫae̯ˈtoː.ri.ʊs]
Proper noun
Plaetōrius m (genitive Plaetōriī or Plaetōrī); second declension
- The name of a Roman gens, famously held by:
- Marcus Plaetorius Cestianus (a Roman praetor)
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Plaetōrius | Plaetōriī |
Genitive | Plaetōriī Plaetōrī1 |
Plaetōriōrum |
Dative | Plaetōriō | Plaetōriīs |
Accusative | Plaetōrium | Plaetōriōs |
Ablative | Plaetōriō | Plaetōriīs |
Vocative | Plaetōrī | Plaetōriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Adjective
Plaetōrius (feminine Plaetōria, neuter Plaetōrium); first/second declension
- of or pertaining to the gens Plaetoria
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Plaetōrius | Plaetōria | Plaetōrium | Plaetōriī | Plaetōriae | Plaetōria | |
Genitive | Plaetōriī | Plaetōriae | Plaetōriī | Plaetōriōrum | Plaetōriārum | Plaetōriōrum | |
Dative | Plaetōriō | Plaetōriō | Plaetōriīs | ||||
Accusative | Plaetōrium | Plaetōriam | Plaetōrium | Plaetōriōs | Plaetōriās | Plaetōria | |
Ablative | Plaetōriō | Plaetōriā | Plaetōriō | Plaetōriīs | |||
Vocative | Plaetōrie | Plaetōria | Plaetōrium | Plaetōriī | Plaetōriae | Plaetōria |
Derived terms
- Plaetōriānus (“pertaining to Plaetorius”, adjective)
References
- Plaetorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Plaetorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.