abiegnus

Latin

Etymology

From abiēs (silver fir) + -gnus (origin).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /a.biˈeːɡ.nus/, [a.bɪˈeːŋ.nʊs]

Adjective

abiēgnus (feminine abiēgna, neuter abiēgnum); first/second declension

  1. made of fir or deal

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative abiēgnus abiēgna abiēgnum abiēgnī abiēgnae abiēgna
Genitive abiēgnī abiēgnae abiēgnī abiēgnōrum abiēgnārum abiēgnōrum
Dative abiēgnō abiēgnae abiēgnō abiēgnīs abiēgnīs abiēgnīs
Accusative abiēgnum abiēgnam abiēgnum abiēgnōs abiēgnās abiēgna
Ablative abiēgnō abiēgnā abiēgnō abiēgnīs abiēgnīs abiēgnīs
Vocative abiēgne abiēgna abiēgnum abiēgnī abiēgnae abiēgna

Descendants

References

  • abiegnus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • abiegnus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • abiegnus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

Professor Kidd, et al. Collins Gem Latin Dictionary. HarperCollins Publishers (Glasgow: 2004). →ISBN. page 1.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.