aboliturus
Latin
Etymology
Future active participle of aboleō.
Participle
abolitūrus m (feminine abolitūra, neuter abolitūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abolitūrus | abolitūra | abolitūrum | abolitūrī | abolitūrae | abolitūra | |
Genitive | abolitūrī | abolitūrae | abolitūrī | abolitūrōrum | abolitūrārum | abolitūrōrum | |
Dative | abolitūrō | abolitūrae | abolitūrō | abolitūrīs | abolitūrīs | abolitūrīs | |
Accusative | abolitūrum | abolitūram | abolitūrum | abolitūrōs | abolitūrās | abolitūra | |
Ablative | abolitūrō | abolitūrā | abolitūrō | abolitūrīs | abolitūrīs | abolitūrīs | |
Vocative | abolitūre | abolitūra | abolitūrum | abolitūrī | abolitūrae | abolitūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.