abrogatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle from abrogō (“abrogate; deprive of”).
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abrogātus | abrogāta | abrogātum | abrogātī | abrogātae | abrogāta | |
Genitive | abrogātī | abrogātae | abrogātī | abrogātōrum | abrogātārum | abrogātōrum | |
Dative | abrogātō | abrogātō | abrogātīs | ||||
Accusative | abrogātum | abrogātam | abrogātum | abrogātōs | abrogātās | abrogāta | |
Ablative | abrogātō | abrogātā | abrogātō | abrogātīs | |||
Vocative | abrogāte | abrogāta | abrogātum | abrogātī | abrogātae | abrogāta |
References
- abrogatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.