adhortans
Latin
Etymology
Present participle of adhortor.
Participle
adhortāns m or f or n (genitive adhortantis); third declension
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adhortāns | adhortāns | adhortantēs | adhortantia | |
Genitive | adhortantis | adhortantis | adhortantium | adhortantium | |
Dative | adhortantī | adhortantī | adhortantibus | adhortantibus | |
Accusative | adhortantem | adhortāns | adhortantēs, adhortantīs | adhortantia | |
Ablative | adhortante, adhortantī1 | adhortante, adhortantī1 | adhortantibus | adhortantibus | |
Vocative | adhortāns | adhortāns | adhortantēs | adhortantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.